Verzameld werk. Deel 8. Het dagelijksch brood II. Dagboeken en brieven over den oorlog 1914-1918

6 Juni.

Meer en meer, duidelijker en duidelijker, blijkt ons de hond de beste vriend van den mensch te zijn. En om niemand te kort te doen: de kat de beste vriendin van denzelfde...

Geen maand geleden gaf de politie mij gelegenheid het vermoeden uit te spreken dat hondenvleesch reeds op onze tafel had geprijkt, zij het dan ook onder zorgvuldig-verduikende worstgedaante. Nu staat ontegensprekelijk vast, dat voor een aantal onzer medeburgers dit vermoeden een treurige waarheid is, des te minder dubbelzinnig dat de hond geen vermomming, op z'n hoogst nog een pseudoniem aanneemt: hij doet zich vóór zooals hij is, al geeft hij om zijn bezoek te melden een valsch visitekaartje af...

Gij moet weten dat sedert ettelijke dagen sommige stadswijken worden afgeloopen door plattelanders met groote, zorgvuldig-toegedekte manden.

Hunne verschijning bezit voor de Brusselsche huisvrouw, vooral deze der voorsteden, niets buitengewoons, vooral niet op sommige tijdstippen des jaars: einde des zomers tot begin van het prille voorjaar. Die boeren zijn anders niet dan de bemiddelaars tusschen de wildstroopers en de koopgrage burgerij, die in gewonen tijd 't onwettelijke der herkomst en van den verkoop, deels uit natuurlijk verzet tegen het gezag, deels eenvoudig vanwege de zeldzaamheid der waar en den matigen prijs ervan, gaarne over het hoofd zien. Die bemiddelaars nu

[p. 796]

hebben weer, hoe dan ook buiten seizoen, hunne verschijning gedaan: onder het geruite doek der korven boden zij met omzichtigheid, maar verlokkelijke extaze in de oogen en tempteerend water in den mond, niets minder aan dan heerlijke hazen, en de billen der teedere reeën. Aldus gaven zij vóór, althans. En zij vonden zoowaar slachtoffers.

Want die bemiddelaars waren anders niet dan bedriegers. Of op z'n hoogst heldenmakers, ik bedoel: de aanleiding tot de martelie-der-verplichte-wanvoeding-tegen phenomenale-prijzen. De reebok dien zij verkochten bleek bij deskundig onderzoek niets dan hond te zijn; terwijl de haas eenvoudig de gedienstige kat was.

Dit laatste is geen nieuwigheid: er moet zelfs in Brussel een kring bestaan, die geen ander doel nastreeft dan op vastgestelde data zich aan groothazen, zooals de katten in der leden taal heeten, te goed te doen. De hond is echter in deze als voedingsmiddel eene nieuwigheid: ik ken er alleen het dusdanig gebruik van, en dan ook onder de benaming chevreuil, in eene novelle van Hugo van Walden. Hebben de Brabantsche boeren, die zich op den smokkelhandel in wild toeleggen, onder de bezetting Hugo van Walden gelezen? Het ware voor de Vlaamsche letteren eene schoone overwinning! Die echter den ongewilden opofferingsgeest der beste vrienden van den mensch nog niet wettigen komt, meen ik...