Verzameld werk. Deel 8. Het dagelijksch brood II. Dagboeken en brieven over den oorlog 1914-1918

11 Januari.

Elke dag het zijne. Ik bedoel: elke dag een nieuwe administratieve maatregel. Al is ‘nieuw’ hier euphemistisch. Misschien omdat dingen, die men herhaalt, pleizier doen, zoo ons 't Latijnsche spreekwoord leert, krijgen wij weleens eenzelfde bericht onder een tweeden of een derden vorm. Dit is althans de reden die sommigen ervoor vonden. Het kon trouwens goed zijn, dat die recapitulaties noodig blijken, en ik zegen ze als ze aan stumperds moeilijkheden besparen: zoo de man, dien ik te Boom met eene duif zag loopen, en die gearresteerd werd, omdat hij niet gelezen had dat het niet meer mocht.

[p. 282]

Nu heeft men het ten tweede - of ten derde? - male uitgeplakt, verleden week al, en kan ieder het weten...

Ten tweede - of ten derde? - male ook, verbiedt men ons, andere wapens dan die kunst- of antiquiteitswaarde hebben, te bezitten. Men gaat zelfs veel verder ditmaal: men belooft éen frank vijftig aan ieder die wapens deponeeren komt, wapens die trouwens zijn eigendom blijven. En ik vrees, dat de herhaling van het verbod er ook ditmaal wel noodig was, zooniet in Brussel, dan toch in sommige nijverheidscentra.

Veevoeder mogen wij niet meer uitvoeren. En ook geen geld meer aanvaarden van de Belgische regeering, zoo wij staatsambtenaar zijn. Mocht de regeering het in het hoofd krijgen, het ons te zenden, dan zou dat geld worden verbeurd. Er wordt ons trouwens weer en eveneens herhaald, dat aan de Belgische regeering alle rechten in het bezette deel van België ontzegd zijn...

Ik vertelde u, nietwaar, dat alle ‘Staatsangehörigen’ van landen, die met Duitschland in oorlog zijn, en die in Brussel zouden verblijven, zich aanmelden moesten. Nu is gebleken dat onder dezen zóoveel Franschen waren, dat dezen een bijzonderen spreekdag krijgen. Huisbazen, anderdeels, die Engelschen, Franschen, Russen, Serviërs, Montenegrijnen of Japanners herbergen, dienen ze ook aan te geven tegen een vastgestelden datum. Aldus hoopt de kommandantuur op de hoogte te komen van de Brusselsche bevolking en, misschien wel, deze van minder-gewenschte elementen te gepasten tijde te zuiveren.