Die woorden, ik kan ervan getuigen, geven thans de gevoelens weêr van velen, gevoelens die in ons te duidelijker spreken naarmate wij de slechte neêrslachtigheid merken die een deel, het minst-ontwikkelde van de bevolking bezit. Ik deed verkeerd, vanochtend te schrijven dat wij met lijden spaarzaam moeten zijn. Dit kan alleen gelden voor de armen-aan-lijdensvermogen. Den hemelen dank: op dat gebied zijn wij millionair...
Een vreemde Allerzielendag, eigenlijk geheel buiten de behoorlijke stemming. Heel den dag is het een echt zomerweer geweest, veel te mooi feitelijk. De lucht wemelde van klokkengelui, dat haast feestelijk scheen. 't Is of wij in een verkeerde wereld leefden. Trouwens hoorden wij, op dezen dag, dat in al de kerken van heel de kerstenheid om rust en vrede werd gesmeekt, hoorden wij niet heel duidelijk in de verte het kanon?...
De Duitsche overheid is zich weêr strenger gaan toonen. Ik verwonderde mij, enkele dagen geleden, dat op het Brusselsche stadhuis nog steeds eene Belgische vlag uithing. Ik merkte vandaag dat zij is ingehaald. Wie weet: misschien door mijne schuld... En verder: een Brusselsch politie-agent had een Duitsch ambtenaar met eenige hardhandigheid bejegend, terwijl een makker van hem zich aan hetzelfde vergrijp schuldig maakte en tevens eene behulpzame hand bood bij het ontvluchten van een krijgsgevangene. Daar krijgt nu de eerste vijf jaar gevangenisstraf voor, terwijl de tweede er met drie jaar van afkomt. En de stad Brussel moet, tengevolge van dat alles, vijf millioen krijgsbelasting meer betalen. Want alles is voor de Duitschers gretige aanleiding tot belasting: het bestuur van Brussel komt hun zoo