glijden in den donkere over dit oude, oude felp, dat levend meê-geeft of streuvelt van rijzende zijde.
Pier-Francesco!...
- Ik wacht hier in de ijlte. Ze moet gaan komen. Het zal me een avond zijn van pijnlijke fierheid. Zal ze me nóg beminnen, als de gevreesde anderen haar loenschoogend bewonderen gaan in dit romantisch feest?... Ik heb geen geloof meer in me-zelven. Ik weet: ik zal onder-gaan; ik zal...
o Pier-Francesco, mijn onbekende broeder, gij hadt wellicht een wam-buis aan van dit molle-grijs felp met cierlijke granaat-appelen, dien avond dat ge onder gulden lucht, bij den spichtigen dans van stoffige laurierblaêren die schaduwen teekenend waren aan uw wang; Pier-Francesco, in uw felpen buis, gij die uw lippen beet van spijt, dien rood-gulden avond in 't oudste verleden, alleen onder zoovelen, toen...
- Mijn klam-koele vinger-toppen hebben 't oude felp begleden...
- Pier-Francesco, staat ge aan mijne zijde?