Nagelaten gedichten

(1943)–Karel van de Woestijne– rechtenstatus



[pagina 19]
o Schaemle liefde-vlam... o Schaemle liefde-vlam, die brandt gelijk een lampe in winter-land door lamme neevlen henen, - daar ieder weet zijn weg, en spoedt waar liefde een eigen lamp hem voedt... - geduld'ge brand, alleene; al weet ik ééne, in winter-nacht, wie géene zéekre lampe wacht; die doolt door de arme landen; die sukkelt, moe, door dooden waan; en - ziet, door 't rag van haar getraan, het nóodend licht niet branden...