De Lantaarn voor 1798

[p. 152]

XXXI. Eene waare Geschiedenis.

Gij zult u erinneren, hoe, voor eenige jaaren, eene zwaare aardbeeving de helft van Siciliën omverre smeet. Deeze calamiteit, welke zo veele duizenden in 't verderf stortte, was 't behoud van den Heer F***.

Deeze geleerde is rijk in verdiensten, arm in geld. Helaas! moedernaakte verdiensten ondergaan hier ter stede, hier te lande 't lot, 't welk overäl dat der moedernaakte geboorte en adel behoorde te zijn. Zij zijn 'er even courant, als de gerande ducaaten bij de Wilde Indiäanen. - Hij geneerde zich zints eenigen tijd met lessen te geeven in de Hebreeuwsche taal. Dit was veel beter kostwinning te Jerusalem dan te Amsterdam . En de goede F*** was meer verleegen om brood, dan om tanden-stookers.

[p. 153]

De koffij-huizen zijn, gelijk gij weet, noch meer de toevlucht voor lediggang en berooidheid, dan eene vergaderplaats voor eene gepaste uitspanning.

Eens ('t was omstreeks de aanstelling van J.B. Ravelli , tot schoorsteenveger van de Admiraliteit) zittende in 't N. Fransche Koffijhuis, aan de tafel voor aan 't vengster, met eenige oude heeren te spreeken over deezen rampspoed, en zijne gevolgen voor Italiën, gewoon zich te voeden met 't Siciliaansche koorn, beredeneerde hij de voordeelen, die Italiën met deeze nooddruft van hier te voorzien den koopman moest aanbrengen.

De oude heer D. Br..n , aldaar tegenwoordig, liet, zich niets laatende merken, deeze herinnering niet op den grond vallen, maakte 'er gebruik van, en deedt overgroote winsten.

Ondertusschen worstelde de arme F*** meer en meer met gebrek. Al dikwerf vondt hij ooirbaar tusschen twee en vier uuren, in gezelschap van een stuivers broodje, eene wan-

[p. 154]

deling in de plantagie te doen. Hij getroostte zich zijn lot; maar gelijk de aardbeeving zo meenig Siciliaan den hemel tot een ledikant gaf, alzo stondt 't nu zo geschaapen, dat zijne geldeloosheid hem een kruiwagen tot een bedstede zou doen dienen: want zijn kamer-huur zints drie maanden onbetaald gelaaten hebbende, moest hij ieder oogenblik vreezen, de deur uitgejaagd te worden.

Zijn gelaat was nu 't afbeeldzel van kommer; de elende waassemde door alle de poren zijner bekleedzelen.

De oude heer D. Br..n deezen man gadeslaande, toen juist zijne verleegenheid ten top gereezen, 't water nu niet tot aan- maar over de lippen, gekomen was, herinnerde zich zijner woorden en der voordeelen, welke zijn raad hem aanbragt. Hij riep hem op zijde, bedankte hem voor zijne aanwijzing; en zeggende, dat niets billijker was, dan hem in zijne winsten te doen deelen, stak hij hem een beurs vol ducaaten in de zak.