Henriëtte de Grandpré

Twee en twintigste brief.
Mevrouw Grospoint aan den Advocaat Veaucoeur. (Deeze brief is nimmer aan Veaucoeur geworden; want hij was reeds vertrokken toen hij aan hem bestel moest worden; en hier door is hij onder de brieven van Henriette gevonden.)

Cruel Veaucoeur! hoe hebt gij tot zulk un billet infame, als gij mij geschreven hebt, kunnen besluiten?... Voyéz le triomphe de votre cruauté; ik begeef mij van de moeiëlijkheden der waereld, pour soupirer le reste de ma vie sur votre infidelité dans une solitude, qui finera bientôt des jours uniquement conservés pour vous rendre heureux. Ik zal ma tendresse en mijne charmes met mij begraaven, maar als gij een menschelijk hart hebt, moeten duizend remords U zonder ophouden vervolgen, en ik wensch dat gij noch eenmaal eene Vrouw zult betreuren, die gij U,

[p. 249]

door uwe volagerie en uwe inconstançe hebt onwaardig gemaakt! Ce butor de Prengel m'a terriblement offensée, vengé moi de lui, en toon U hier door ten minste erkennend voor de liefde, die gij ziet dat eene Vrouw van rang, zwak genoeg is geweest U toe te dragen. Nous ne nous reverrons jamais; ik hoop dat de liefde mij eens van U zal wreeken; en gij altijd zoo ondankbaar door haar zult behandeld worden, als gij mij... penses y! mij hebt gedaan^(a). Adieu, Ingrat! je pleure d'amertume plus que par tendresse. Ik wensch U eenmaal zoo veel te leeren verachten, als gij verdient, wees verzekerd dat ik hier alle mogelijke pogingen toe zal aanwenden. Je suis, avec indignation pour vous

Marquize de Grospoint.

(a) Deeze wensch van Mevrouw Grospoint is vervuld geworden; Veaucoeur hadt de halve reize naar Batavia nog niet afgelegd, of hij wierdt van eene heete koorts aangetast; waar in hij geduurig, ijlende, over Henriette en zijne liefde tot haar klaagde; hij overleedt aan de gevolgen dezer ziekte, en bereikte, dus nimmer, zijne voorgestelde oogmerken.