la belle, l'aimable enfant de l'amour l'a quittée. Ce gros butor de Prengel me fait peur avec ses sermons de vertu, mijne borst heeft lucht nodig, en reikhalst naar een vriend die mijn hart verstaan kan. Verwacht mij derhalven, sans faute, binnen drie dagen bij U. Ik moet U evenwel, nog zeggen, mom cher Luxe! dat ik het gewaagd heb om mijne Engelin, voor haar fataal vertrek, nog eens van liefde te spreeken. Je la conjuroit de m'ecouter, & soit foiblesse, soit sentiment tendre, les larmes me vienrent aux jeux & je me jettoit, en des espoir a ses genoux; la cruelle! Zij bleef onbeweeglijk, en toen ik, au fort de ma paffion, haare hand wilde neemen, hadt zij de barbaarschheid dezelve met verächting... mon Dieu!... van zich te stooten, en mij, op eene spottende wijze, te zeggen: mon pauvre Advocat! venté votre tendresse a une autre, pour moi elle me fait rire & me donne des vapeurs, retenné vos soupirs, un fat ne sut jamaix respectable a mex yeux. Ik hield echter vol, wilde nog eens haare hand neemen, en, en, zoudt gij het gelooven, mon Cher! zij gaf mij, un souflet, en verliet, luidkeels lachende, de kamer!... dan, dit zij zoo; le souflet d'une belle main ne des honnore pas, nu, mon Ami! de pen word mij te zwaar, ik moet zoo veel niet schrijven, verwacht mij in weinig dagen bij U.
Veaucoeur.
Auteursrechtvrij