Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Eerlijck Bruylofts-vermaeck.

Stemme: Schoonste Nimphje van het Wout, &c.

1. WEest in Eerbaerheyt verheucht,    Vrye Jeucht,
Singt met my tot vreuchts vermeeren,
't Geen hier vrolijck is ghedicht,    En ghesticht
't Lieve Jonge-paer ter eeren.
2. Bruylofts-Gasten, hier ghenoodt,    Kleyn en groot,
Eet, drinckt, singht, en wilt niet schromen:
Want in vriendtschap zijn wy hier,    Met playsier,
Nu uyt gunst by een ghekomen.
3. Vriendtschap werdt aldus begheert,    En vermeert,
Eerbaer vreucht mach hier gheschieden.
Gulsigheyt, en overdaedt    Is groot quaedt,
't Welck men allen tijdt moet vlieden.
4. Hier is nu van als planteyt,    Wel bereydt,
Voor all' dees' Eerwaerde Gasten.
Wilt malka'er met Bier, of Wijn    ('t Mach niet zijn)
Teghen lust niet over-lasten.
5. Want een Christen niet betaemt    Onbeschaemt,
Als de Dronckaerts sich te tieren.
Maer met maten spijs en dranck,    Blijd' ghesanck,
Desen Bruylofts-Feest te vyeren.

[p. 349]

 

6. Vuyle reden, geyl ghedicht,    Dat ontsticht,

 

En bederft goede zeden,

 

Daer een zedigh hert voor schaemt,    Niet betaemt,

 

Hier ghedaen, gehoort, gheleden.

 

7. Al de vreucht daer men af wroeght    Ons niet voeght,

 

Ey ! laet ons ter eer des Heeren,

 

Met Gesanghen zyn verheucht,    Die de Deucht

 

In ons herte doen vermeeren.

 

8. Laet ons vreuchdigh allegaer,    't Jonge Paer,

 

Wenschen 's Heeren milde Zeghen:

 

Op dat sy al meer, en meer,    Godt ter eer,

 

Mogen gaen sijn heyl'ghe weghen.

 

9. En dat uyt haer beyde groeyt,    Vruchtbaer bloeyt,

 

Menigh Spruyttjen uyt-gelesen,

 

Die haer tragen ouderdom,    Swack of krom,

 

Tot haer vreucht een steun mach wesen.