Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
AuteursrechtvrijStemmen: Van den Lof-sangh Maria, Mijn Ziel maeckt groot &c. Ofte, Amintas quam in rou.1.
't IS hier een tijt van vreucht; Weet vrolijc vrye Jeucht,
In eerelijcke saken: Laet' wy in desen Feest,
Nu met een blijden Geest, Met singen ons vermaken.
2.
Dus wy met blijd' gheluyt, U Bruydegom, en Bruyt,
Nu hertelijcken groeten: En wenschen u gheluck,
En dat geen twist noch druck U nimmermeer ontmoeten.
3.
Wy wenschen dat al 't goedt U hier toe-komen moet,
| |
[pagina 350]
| |
Van David aen-gewesen, Te weten, als hy seyt Ga naar voetnoot+
Dat Godt sijn gunst bereyt Die hem van herten vreesen.
4.
Men kan door Vrienden raet, Gelt, goet, en hoogen-staet,
Verkrijghen, en vermeeren: Maer wel te zyn gepaert,
Als Salomon verklaert Ga naar voetnoot* Komt door 't beleyt des Heeren.
5.
't Geluck heeft u, mijn Vrient, Hier in seer wel gedient,
Die nu door Godes Zeghen Beleeft u hooghsten staet;
En hebt na Vrienden raet, U wensch, u Bruyt vercregen.
6.
U woelende ghedacht Deed' u dickmael by nacht
't Verlooren Ribjen soecken: Ghy socht vast hier, en daer
U Rib, een Maeght eerbaer, In veel verscheyden hoecken.
7.
U eynd'lijck heeft behaeght Ten hoochsten dese Maecht,
Sy was 't: Hier most gy wesen, Daer ghy geluckich vond
De Ribbe die u wond', Volkomen kond' ghenesen.
8.
‘Men seyt, die soeckt die vint, Aenhouden dat verwint,
Sulcx is hier waer gebleken. De Liefde toond' haer cracht,
Liefd' heeft we'er-Liefd' gewracht Door 't minnelijcke smeken.
9.
Beleeftheyt, Eer en Deucht, Vercierde beyd' u Jeucht,
‘Dus gingh Deucht, Deucht beminnen. d'Een Deucht maeckt d'ander waerdt.
‘De Deucht de Liefde baert. De Deucht kan't al verwinnen.
10.
De Liefde, Deucht en Eer. Een eendracht in Gods Leer.
U beyde Even-naren. Dit's rechte Huw'lijcks vreucht,
Hier vloeyt nu vreucht uyt deucht, Door't lieffelijcke paren.
11.
Laet wrevel-moedt, noch spijt, Geliefde, t'gheener tijt
De soete Liefde breecken. Wacht u voor d'eerste haet,
Haer tochten weder-staet Met vriendelijck te spreecken.
| |
[pagina 351]
| |
12.
De Liefde altijdt wast, Als elck om strijdt wel past
Sijn plichten waer te nemen. ‘Daer kloecheyt, wijsen raet
‘Gestadigh omme-gaet, Sal noyt de Liefd' vervreemen.
13.
Gy zijt door't Huw'lijck een, Te saem' een vleys en been:
Weest oock in Liefd' eendrachtich. Die God dus Zegen geeft,
Een Aertsen Hemel heeft In 't Huw'lijcx-banden krachtich.
14.
Wy willen tot besluyt, U Bruydegom, en Bruyt,
Den goeden Godt bevelen. Vaert wel, gezeghent Paer:
'k Wensch, dat ghy binnen't Jaer Meught Suye-Nani spelen.
|