Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
Auteursrechtvrij
[pagina 261]
| |
Stemme: [Ick] heb gesien den tijdt. Ofte, Edel Artisten koen. Volghens de Musijck-Noten hier voor.
PLutarchus ons beschrijft, Hoe dat eens binnen Romen
De Raedt om sek're saeck Zijn vaeck by een ghekomen:
De Reden blijft verborgen, Geen Borgher dit en wist,
Men hoopt, en men gaet sorgen, Een yeder 't sijne gist.
2.
Een seer voorsichtigh Heer, Een uyt de hooghste Raden,
Die had' een deftigh Wijf, Met weet-lust over-laden:
Die woud' seer garen weten Wat of den Raedt besluyt,
[En] swoer oock, die secreten Noyt niet te brengen uyt.
| |
[pagina 262]
| |
Sprack dickwils, waerde Man, Wilt my dit mede-deelen
Ick sweer, Ick wil, en kan De saeck ten vollen heelen
Sout ghy my niet betrouwen, Dat had ick noyt gedacht,
Dat ick, u waerde Vrouwe, Soo kleyn soud' zyn geacht
4.
Sy hield' ghestadigh an Met tranen, innigh suchten
Wat doet den wijsen Man ? Hy staet nu te beduchten:
En sprack, U droeve tranen Die hebben my verheert
Ick sal de saeck vermanen, Die ghy te heelen sweert.
5.
Ten mach niet van mijn hert, U, Liefste, te bedroeven
Ick sal Wel-swijgens-konst, Aen u nu eens beproeven
Den Raets-heer heel bewogen Door tranen van sijn Vou
Die spelt een loose logen Haer kunstigh op de mou.
* 6. *
DE Priesters onser Goo'n, En meer geleerde lieden
Die hebben ons geseyt Wat onlangs gingh geschieden
Wy zyn hier door bewogen, Want 't wert van ons gelooft
Een Quackel heeft gevlogen, Gewapent op sijn hooft
7.
Hier met een gouden Helm: En droegh een Lanci mede
De Raedt die onder-vraegt Of 't Oorloch duyt of Vrede
Men gaet steeds ondersoecken, Of 't goet beduyt of quaet
Men soeckt vast na de kloecken, Men vraeght Waersegghers raedt.
8.
Daer hebt ghy nu 't bescheyt: Maer 't moet noch zyn gesweghen.
De Man gaet na de marckt: De Vrouw' staet heel verlegen
Sy kan dit nu niet heelen. Een dienstmaegt komt by haer
Sy roept met luyder keelen, En maeckte groot misbaer.
9.
Sy sloegh op haren borst, En gingh haer hayr uyt trecken
Om haer Dienstmaeght daer door Tot vraghen op te wecken.
| |
[pagina 263]
| |
Riep, Wee ons ! en dees' Stede, Wee my ! ach wee ! mijn Man.
Wat naeckt ons al onvrede ? Wat jammer komt ons an ?
10.
De Dienster is ontstelt, En gaet de oorsaeck vragen:
De Vrouw' haer dit vertelt, Gaet alles over-dragen,
En doet als de Klappeyen, Hier noch veel dinghen by.
Seyt, Wilt dit niet verbreyen, 't Is tusschen u en my.
11.
De Dienstmaeght slacht haer Vrouw': Sy kan dit nu niet heelen,
Sy gaet haer mede-maet, De saeck vol uyt me'e deelen.
Beveelt haer dit te swiegen. Dien maegt 't haer vryer seyt:
De Jonghman, sonder driegen, Dit over-al verbreydt.
12.
De Fabel gingh vast voort, Als of hy konde vliegen,
't Werdt over-al gehoort: Men ginger meer toe-liegen,
De Raets-Heer is gekomen By 't Raethuys wel-gemoet
Heeft daer een man vernomen, Die hem eerbiedich groet.
* 13. *
HY vraeght, Zijt ghy, mijn Heer, Nu eerst van huys ghekomen:
Ja, seyt de Raets-Heer we'er. Hebt ghy niet nieuws vernomen,
Ging hy de Raets-Heer vragen. Neen seyt hy 't minste niet.
Daer is nu eenes dagen (Seyt d'aer) wat niews geschiet.
14.
De Raets-heer seyt, wat is 't ? Ey ! segt dit sonder driegen.
Hy sprack, men sach onlangs Hier eenen Quackel vliegen.
Die droegh een Kroon van Goude Seer cierlijck op sijn hooft:
Gingh eenen Lanci houden. Dit werdt hier vast gelooft.
15.
Men seyt, men gaet den Raet Hier omme steeds vergaren:
Men meent daer sal wel haest Wat anders openbaren.
Sy zyn al op de beenen, Waerseggers, wijse lie'n,
Waer wil dit speeltjen henen ? Wat sal der noch geschie'n ?
| |
[pagina 264]
| |
16.
De Raets-Heer staet verbaest, Roept, Vrient, 't is al gelegen
Is desen Leughen haest Dus over-al ghevlogen ?
Ick hebse gaen uyt-stellen, Versiert al voor mijn Vrouw
Om datse my gingh quellen Dat ick wat seggen sou
17.
't Geen in de Raet passeert. Dit dient geen Vrou te weten
Geen Raets-heer en betaemt Te melden Staets secreten
Ick speld' (tot haer genoegen) Een Leugen op de mou
Een proef, of 't wel kan voegen, Secreten voor een Vrou
18.
DE Raets-Heer in den Raedt, De Man al langhs de straten,
Die gaen van desen Klucht, En sijnen Fabel praten,
d'Een gaet den a'er me'e deelen, Als tot een tijt-verdrijf
Hoe deftich dat kan heelen, Den grooten Raet-heers wijf
19.
Den Raets-Heer komt we'er t'huys: Gaet dus sijn Vrou beschelden,
Hoe gaet ghy tegen Eedt Soo grooten saeck nu melden
Tot u, en mijnder schanden, Ons'kind'ren tot verwijt
Tot vreucht van mijn vyanden, Ghy op de tongen rijdt
20.
Een die wel swijgen kan, En Heer is van sijn sinnen,
‘Dat is een stercker Man Als die de Steden winnen.
‘Wel hem die wel kan swijgen: Wel spreken als 't betaemt
‘Die sal steeds lof verkrijgen, En nimmer zyn beschaemt.
De Koninck Hiero plagh te seggen;
Men haet niet alleen die ghene, die secrete ofte lasterlijcke dinghen verbreyden: Maer oock die ghene, die weet ofte hoort 't geene men wil dat niet gheweten sal worden. |
|