Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Troost'lijck Vermaen-liedt des Autheurs, Aen sijn waerde Vriendt P. J. Over 't sterven van sijn vromen Vader J. G. In den Heer gerust den 26. April 1631.

Stemmen: Psalm 8. O ! onsen Godt en Heer seer hoogh ghepresen. Ende Psalm 32. Wel hem die sijn misdaet &c.

1. BEdroefde Vriendt, betemt u droevigh suchten,
U groot verlies baert my oock ongenuchten:
Om dat den Doodt u Vader heeft berooft,
Die, door sijn deucht, een Kroon was van u hooft.
2. Ick weet, mijn Vrient, dit valt swaer om verdragen,
Soo een verlies heeft my dickmael doen klagen:
Doch vruchteloos, Gods wil moet hier gheschie'n.
Niemandt kan hier den bleken Doodt ontvlie'n.
3. Och ! dese Aerd', is hier een dal van strijden,
Daer hy nu vaert is een plaets van verblijden:

[p. 175]

 

Ghedenckt dit Vrient, in al u tegenspoedt,

 

Hy is voor-heen, daer ghy oock komen moedt.

 

4. Hy heeft sijn tijdt en strijdt al uyt-gestreden,

 

Nu rust sijn Ziel al by den Heer in vreden:

 

't Geen u bedroeft is oorsaeck van sijn vreucht,

 

Dus staeckt u rou soo veel als ghy vermeught.

 

5. 't Is Heydens doen om boven maet te klaghen:

 

Een Christen Mensch moet hem heel anders draghen,

 

Hy heeft den troost, dat uyt dit Tranen-dal

 

Een vrome Ziel tot Godt op-varen sal.

 

6. ‘Den Doot bedroeft al die hem droef aenschouwen,

 

‘'t Geen men verliest werdt door 't verlies behouwen,

 

‘Een krijght met winst den alderhooghsten Kroon,

 

‘Door 't dierbaer bloedt van Jesus, Godes Soon.

 

7. WAerom bedroeft ? Want dien die wy beminnen,

 

Door dit verlies den grootsten rijckdom winnen:

 

Och ! blindt verstandt, van u bedroefde Jeucht,

 

O ! ghy beweent u Vaders hooghste vreucht.

 

8. Wilt u verlies nu Christ'lijck over-setten,

 

En op u plicht, mijn waerde Vriendt, wel letten.

 

U kloeck verstandt, een pondt van Godt den Heer,

 

Gebruyckt die me'e tot sijnen prijs en eer.

 

9. Leert hier uyt, Vriendt, van 's Werelts ydelheden,

 

Na hooger baen, na Godes Rijck te treden,

 

Gaet niet te raed' met jeuchdigh vleysch en bloedt,

 

Ooch ! tracht voortaen na 't alderhooghste Goedt,

 

10. U Broeder is u hier in voor-geganghen,

 

Ick, uwen Vriendt, heb oock na u verlanghen,

 

Dat ghy ver-eent, met ons nu mochte zijn,

 

En smaecken 't soet van 't heyligh Broodt, en Wijn.

 

11. Neemt dit in danck, o ! Vrient, dit simpel schrijven,

 

Ick hoop met re'en u meerder noch te stijven,

 

't Is Vrienden aerdt te duyden al ten goedt,

 

't Geen dat een Vriendt uyt rechte liefde doet.

V L. dienstwilligen Speel-genoot C. I. Wits.

Den 27. April 1631.

[p. 176]

Dese Werelt is een Tonneel, waer op vertoont wordt een Treur-bly-eynde spel van het leven ende doodt des menschen. Elck speelt sijn personagie, en vertreckt dan. 't Kan wesen dat de gene die hier arm ende ellendigh is gheweest, niet soude willen verwisselen met die van een Koningh: want als dan wordt hy vergolden niet naer dat hy geweest, maer na dat hy gedaen heeft. My leyt'er niet aen wat personagie ick vertoone, mits ick die wel vertoone.

I. de la Montagne.