Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits– AuteursrechtvrijNa de stemme van Helena.1. O ! Jesu, lieve Heer, kastijdt en slaet my hier,
| |
[pagina 165]
| |
Op dat ick mach ontgaen het eeuwigh Helsche Vyer,
Om dat ghy goede Godt, my van dit Vyer wilt sparen,
Wijst ghy my dickwils wech, om me'er tot u te na'ren.
2.
En schoon ghy als vergramt, my somtijts van u stoot,
Dan ghy my meerder treckt, en vyerigh tot u noodt;
Ghy brengt den ouden Mensch seer menichmael in 't lijden
Op dat het strecken soud' den Nieuwen tot verblijden.
3.
De sieckte die ghy sendt, daer d'ouden Menschen voor vreest,
Verquickt den nieuwen Mensch, en van sijn quael geneest.
Brengt ghy den ouden Mensch door armoed' in beswaren:
Den Nieuwen krijgt sijn wensch, en Geestelijck welvaren.
4.
U maeckt den laster-mondt den ouden Mensch beswaert,
Den Nieuwen door sijn Deucht is altijdt onvervaert.
U kan de leugen-tael den ouden Mensch doen quijnen:
Den glans des nieuwen Mensch die sal te beter schijnen.
5.
Wanneer de droeve Doot den ouden Mensch genaeckt:
Den Nieuwen uyt sijn noodt in 't eeuwigh leven raeckt.
Laet komen alle druck, 't en kan ons geensins deeren,
Moet al die Godt bemint, heel tot haer besten keeren.
| |
[pagina 166]
| |
7.
Strijdt in my, Jesu Heer, weest voor my in den strijdt
Want gy mijn Sweert, en Schilt, en Overwinningh zijt,
Ghy kondt door uwen Geest mijn Ziele meer verquickt
Als al des Duyvels macht de selve kan verschricken.
7.
Heer ! (so 't my saligh is) schenckt my vry bitter dranck
Tot stichtingh van mijn Ziel, geef dat ick u maer danck
Geeft my tot uwer eer vry vaderlijcke slaghen,
Daer me'e oock goedt gedult: Ick wilse garen draghen.
J. de la Montagna.
De verdruckingen zijn de ghenees-middelen der Ziele, [zijn] die niet aenghenaem; 't is ghenoegh datse heylsaem [zyn] Van 't genees-middel wordt niet geeyscht datse vermaklijck zy, maer datse gheneese, ofte ten ware dat wy 't vermaeck boven de ghesontheyt stelle. 't Is dan nut dat [ick] lijde, mits dat ick oock heersche. Dat ick geslagen [werde], mits dat ick oock van de Kinderen Godts zy. |
|