Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

[p. 70]

Weemoedighe Klachte, over 't missen van tijtelijcke ende geestelijcke Zegeningh: Ende Troost-reden daer teghen.

Na de Stemmen: Psalm 3. Hoe veel is des volcks Heer. Ofte, Van den Lof-sangh Mariae. Ende, Amintas quam in rou.

Een seker goede Vrient, onmatelijck verslaghen,
Gingh treurigh na sijn Thuyn om vry'lijck daer te klaghen:

Dit sagh sijn waerde Vrient, is stil hem na-ghegaen

En hoorde heymelijck dees' droeve klachten aen:

1.

BErst uyt bedroefde stem,    En wilt uw 's hertens klem
Met bange tranen uyten:    Terwijl ick ben alleen,
Vlieght opwaerts mijn gheween,    Wilt aen den Hemel stuyten.
Dringht vry de Wolcken door, En wilt des Heeren oor
Met klagen nu bewegen.    Ach ! Heere, niet vertoeft,
Siet ! hoe dus bangh bedroeft    U Dienaer is verleghen.

2.

Ick ben dit leven sat,    Mijn oogen veeltijdts nat,
En 't hert vervult met suchten,    Maeckt my ellendigh Mensch
Soo, dat ick dickwils wensch    Dit leven te ontvluchten.
Niemant ter Werelt weet    Van mijn verdriet en leet,
Niemant sal my beklagen:    Ick voel alleen mijn smert,
En draegh steeds in mijn hert    Dees' ongesiene slagen.

3.

Och ! Heere, stuert de Doot,    Ick stel my voor hem bloot,

[p. 71]

 

Ey ! laet hy my niet sparen,    En storten in het graf,

 

Vermalen heel tot kaf,    Dit sal my niet vervaren.

 

Hy is myn Medicijn,    Een Hulper in myn pijn,

 

Verlosser uyt myn lijden.    Ey laes ! hoe raeck ick vry

 

'k Sie over-al party    Die ick niet kan ontvlieden.

 

4.

 

De naer' Melancoly    Komt my oock dickmael by,

 

Gaet my met armoed' driegen:    En toont, dat al mijn sweet

 

Nu van geen winst en weet,    Gods Zegen gaet wech vlieghen.

 

Wat baet myn vroech opstaen,    En 't spade bedde gaen,

 

En steeds al 't lastich wroeten ?    Wat baet konst of verstant ?

 

Gantsch niet. u milde handt    Die moet het al versoeten.

 

5.

 

Och ! dien u Zegen mist,    Kleynachtinghe, en twist

 

Komt hem gestaech bestryen:    Dit werd' ick wel gewaer,

 

Ick moet steeds voor, en naer,    Het leppigh spreken lyen.

 

Van die vol ongedult,    My gheven alle schult,

 

Ick moet de last heel dragen: Al wroet ick als een Slaef,

 

Om winst steeds soeck en draef, Ick kan dien niet bejagen.

 

* 6. *

 

MAer 't geen my meest noch quelt,    Is, dat myn hert ontstelt

 

Vol sorge is geresen:    Want myn ontroert gedacht,

 

Het Geest'lijck niet betracht    Gelijck het deed' voor desen.

 

Myn yver in 't Ghebedt,    Myn stichtelijck opset,

 

Voel ick, och ! Heer, vermind'ren:    Hoe deer'lijck werdt myn staet.

 

Genaed'! o God ! genaed'!    Och ! wilt myn val verhind'ren.

 

7.

 

Ick stort vast tranen uyt,    Met een beklemt gheluyt,

 

't Hert is benert met suchten,    Och ! hoe sal ick mijn noodt,

 

Myn lijden, en aenstoot,    Verdrijven, of ontvluchten ?

 

Och ! werwaerts keer ick my ? Dat ick mach raken vry,

 

Van myn ontroerde sinnen ?    Ey laes ! waer sal ick heen ?

 

'k Ben nergens niet te vre'en    Myn quelling is van binnen.

[p. 72]

 

8.

 

Och ! waer vind' ick nu baet ?    Want die my naest bestaet

 

Geeft voedtsel tot myn treuren.    Ick die heel schijnde vast,

 

Moet onder mijnen last    Schier breken ofte scheuren.

 

Waer zijt ghy vast Geloof ?    Laet ghy my tot een roof

 

In droefheyts-poel versincken ?    Och ! neemt tot my u keer

 

Ick ben schier uyt de weer,    In 't p'rijckel van verdrincken.

 

9.

 

O Heer ! myn groote noot    Staet voor u naect en bloot,

 

Gedaen zyn nu myn klachten,    Des Droefheyts tranen-vloedt,

 

En Wanhoops tegenspoedt    Die willen my versmachten.

 

Och ! helpt, Heer, 't is als tijdt,    'k Werd' swacker in den strijdt:

 

Ick kan de last niet dragen,    Wie sal verlossen my ?

 

Als ghy, o Heere ! ghy !    Verhoort ! verhoort mijn klagen.