Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
AuteursrechtvrijStem: Clorida soo het wesen mach, &c.I.
1. SIet, ghy zijt schoone, mijn Vriendin,
Siet, ghy zijt schoone in mijn sin,
Uw' Ooghjens wel ghelijcken
De schoone Duyve Ooghjens net,
En uw' Vleghjens schoon gheset
U vriend'lijckheyt doen blijcken.
2.
Soo is u Hayr seer net en schoon,
Dat sedigh staet, by u ten toon,
En pronckt tot uwer eeren,
| |
[pagina 67]
| |
Ghelijck de Kudde Geytjes ras,
Die 't groeysaem vette Gras
Op Gileads Bergh af-scheeren.
3.
2. Soo zyn u Tanden even me'e
Gelijck het ghewolde Vee,
Die nettjes zyn geschooren:
En oock ghewosschen net en klaer,
Die alle seer vruchtbaer
Tweelinghen brenghen vooren.
4.
3. Als een Snoer van Scharlaken roodt,
Soo zyn u lieve Lipjens bloodt:
Hoe lieff'lijck luydt u spreken ?
Uw' lieve Wanghjens delicaet
By App'len van Granaet
Recht moghen zyn gheleken.
5.
4. U Halsjes schoonheyt heer'lijck blijckt,
Die Davids Tooren wel ghelijckt,
Daer men ten pronck aenstelden
Wel duysent Schulden openbaer,
De welcke allegaer
Zijn 't Wapen-tuygh der Helden.
6.
5. U beyde Borsten lijcken me'e
De jonghe Tweelinghs van een Rhee,
Die onder d'Lelien weyen,
6. Tot dat den lichten dach komt aen,
De schaduwen vergaen,
Dan gaen ick my vermeyen,
7.
Al na den Myrthe-Berrigh heen,
En tot den Wieroocks-heuvel kleen.
7. Vriendinne, ghy zijt schoone,
By u, mijn Lief, is geen ghebreck,
| |
[pagina 68]
| |
Hebt rimpel nochte vleck,
Staet als mijn Bruydt ten toone.
8.
8. Komt herwaerts af van Libanon,
Komt, schoone af van Libanon,
Siet van Atnana tinnen,
Ga naar voetnoot+Van Senirs spits, en Harmons top,
Daer Luypaerts komen op,
En woonen de Leeuwinnen.
* 9. *
ICk moet door liefde roepen uyt
9. Ghy neemt mijn hert, o Suster Bruyt,
Met een van uwe Ooghen:
En met u Keeten (Hals-cieraet)
Dat u soo geestigh staet,
Ben ick tot liefd' bewoghen.
10.
10. Hoe schoon munt uwe liefde uyt
Die ick mijn Suster, lieve Bruyt,
Verd' boven Wijn moet loven:
De reuck van uwe Oly soet,
Die gaet in overvloet
All' Specery te boven.
11.
11. Soet Honinghseem, mijn lieve Bruyt,
Die druypen van u Lipjes uyt.
Noch moet ick al meer seggen,
Oock Melck ende Honigh soet
(Die yeder prijsen moet)
Onder u Tonghjen legghen.
12.
U schoon Gewaet dat ruyckt soo soet
Als de reuck van Libanon doet.
12. Mijn Suster, o ! Bruydt, mijn reyne,
| |
[pagina 69]
| |
Ghy zijt een vast besloten Hof,
Een dichte Welle, of
Een zeghelde Fonteyne.
13.
13. Uw' scheuten zyn een Paradijs
Van Granaet-appels hoogh van prijs,
Verrijckt met Ed'le vruchten.
14. Daer Cyprus, Nardus, en Saffraen,
Calmus, en Caneel staen
Cier'lijck malka'er om-vluchten.
14.
En daer staen cier'lijck op een ry
Te proncken Boomen alderley,
Van Wieroock, Aloë, Myrrhe,
Met al de schoonste Specery,
Die daer me'er wassen by
En 't aerdigh Hof verciere.
| |
De Geestelijcke Bruydt.15.
15. GHy zijt de Hoven een Fonteyn,
Een Put des Levens-water reyn,
Die uyt Libanon vloeyen.
16. Ontwaect ghy Noord' en Zuyden Windt,
Door-waeyt mijn Hof bemint,
Dat sijn Spec'ryen groeyen.
16.
O ! dat mijn Liefste by my quam,
En plaetse in sijn Hove nam:
En at sijn Ed'le vruchten.
Die hy my mildelijcken gheeft
En daer de eer van heeft,
't Verlangen doet my suchten.
|