Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits– AuteursrechtvrijStem: Psalm 24. De Aerd' is onses Gods &c.1. NU wil ick, Heer, met bly gheluyt,
Mijns herten lof u storten uyt,
| |
[pagina 57]
| |
Met nieu-gedicht u lof verhalen.
Och ! mijn vernuft komt hier te kort,
In my u Gheest, Heer, neder-stort;
Verrijck my soo, ick sal betalen.
2. Ick weet dat van een sterf'lijck Mensch
Hier niet volkomen na sijn wensch
U lof na waerd' kan zyn gesonghen:
Nochtans werd' ick, 'k weet schier niet hoe,
Gedreven hier na wonder toe,
Door veel weldaden aen gedwonghen.
3. Ghy hebt, o Godt, u Vaders aert
Aen my onlanghs op nieu verklaert
In harden Koorts, u tuchtinghs roeden:
Al sloegh u handt my vinnigh seer,
Soo voeld' ick door u handt noch meer
Dat het gheschiede my ten goede.
4. Ick dacht, O Vader, slaet vry stijf,
En suyvert vry mijn sondigh lijf,
Om soo mijn Ziele te ghenesen:
Gheeft my maer Christelijck ghedult,
Den maet uw's tuchtinghs dan vervult,
't Sal my dan nut, u eerlijck wesen.
5. Breeckt vry mijn Tabernaeckel of,
Maeckt vry mijn lijf tot asch en stof,
Ick ben bereydt, ick wil vertrecken:
Ick wil heel graegh ontbonden zyn
Van 't nietigh vleesch vol sond' en pijn,
't Welck ghy gesuyvert op sult wecken.
6. Hier op was vast mijn Hoop ghestelt,
Liefd' en Gheloof maeckt' my een Helt.
Op desen Schildt vruchteloos vielen
Al 's Werelts glans, Vleeschs lusten groot,
Den anghst des Grafs, Hel, Sond' en Doot,
Ja al des Duyvels scherpe pijlen.
7. DOch, Heer, ghy toonde my wel ras,
Dat het u heyl'ghe Wil niet was,
| |
[pagina 58]
| |
Maer dat ick moet hier langher woonen,
Den fellen Koorts, en Sieckte bangh,
Geduerde na u wil niet langh,
Dus wil ick my oock danckbaer toonen.
8. 't Is alles wel, al wat ghy doet:
Nu wensch ick hier gheen meerder goedt
Als dat ick tot u eer mach leven,
En hier mach blincken als een Licht,
Dat u vereert, mijn naesten sticht,
Als door u heyl'ghen Geest ghedreven.
9. U gunst is onbepaelt, o Heer,
Hoe veel ick peyns, ick vind' noch meer,
Ick ben met lof heel overladen.
Ick kan soo niet, Heer, als ick wil.
Bedaert, mijn swacke tongh, weest stil,
Hier na sal ick mijn lust verzaden.
10. Hier na, als uyt dit Tranen-dal,
Ick tot den Heer op-varen sal,
Om eeuwighlijck by hem te woonen,
Dan sal met een volmaeckte stem,
Mijn Lof-gesangh eerst hebben klem,
Met Abrahams geloov'ghe Soonen.
|
|