Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Geestelijcke Zee-vaert, deur de woeste VVerelts-Zee, en dal der Tranen, na 't vreuchden-rijcke Nieu-Jerusalem.

't Kan gesonghen werden: Broeders, Susters vreest doch niet. Ofte, Jephtha een strijdtbaer Heldt vermaert, &c.

1. AEnhoort heden des Heeren stem,
Ghy die in 't Nieu-Jerusalem
Seer garen waer 't: Wel op met vlijt,
't Is over tijdt, dat ghy heen vaert.
2. Ghy dient te weten onghefeylt
Hoe dese Stadt moet zyn bezeylt.
Om vast te gaen, Gods suyver Woordt
Wijst, soo 't behoort, U dien wegh aen.
3. U Licht der Zee-vaert vindt ghy daer,
Kaert, Passer, Graed-boogh, Compas klaer,

[p. 55]

 

Den wech recht wijst: Dat ghy niet feylt,

 

En 't Schip verzeylt, En 't al verliest.

 

4. 't Schip is gereedt, Den windt bequaem,

 

Het Ty is goedt, 't We'er aengenaem:

 

U dapper spoedt, Versiet u wel,

 

Brenght voor u snel, Nootsaeck'lijck goedt.

 

5. Want ghy moet door een woeste Zee,

 

Tusschen veel Klippen, Zanden me'e,

 

Met p'rijckel groot. Weest moedigh dan,

 

Bevaren Man, U naeckt aenstoot.

 

6. Teghen qua lucht, en meerder leedt

 

Is Liefde, Hoop, Geloof een Kleedt,

 

Goedt in 't onweer, Storm, winden me'e.

 

Haghel en snee, Vallen veel ne'er.

 

7. Indien het u waeyt uyt het Roer,

 

Staet niet als een versufte Loer:

 

Den wegh is smal: Neemt met voor-dacht

 

Wel neerstigh acht, Op d'leeger wal.

 

8. Soo ghy tot eenigh quaedt vervalt,

 

Siet snedigh toe, niet langh en malt,

 

Redt u daer uyt: Eer u het wee,

 

Der sondens-Zee, In d'afgrondt sluyt.

 

9. Dus weest, Zee-man, wel toe-gherust

 

Voor-Werelt, Duyvel, Vuyle lust,

 

Als Roovers snoodt, En houdt voor haer

 

't Geschut wel klaer, Met Kruydt en Loodt.

 

10. TEghen haer aenloop, en ghewelt

 

Strijt vroom'lijck als een Christen Helt,

 

U dapper weert, Als Paulus les

 

Ephesen ses U heeft gheleert.

 

11 Ghy vindt op desen heyl'ghen Reys

 

Geen rust of vreucht voor 't weeligh vleys:

 

't Is ongherust; Dien boosen aert

 

Is heel vervaert, Op desen Kust.

 

12. Het klaeght en plaeght u met ghewelt

 

Als maer u Schip stoot, slingert, helt

[p. 56]

 

In 't quade we'er. Neemt nimmer acht

 

Op ydel klacht, Stoot het ter ne'er.

 

13. Bedwinght dien lust, en neerstigh past

 

Dat ghy daer van noyt werdt verrast.

 

Bidt, staedigh waeckt, En toont met vlijt

 

Gedult altijdt, De Stadt ghenaeckt.

 

14. Behoudt, Zeeman, een goede moedt

 

In druck, tempeest en tegenspoedt,

 

't Gheen u beswaert: Ghy werdt bedroeft,

 

Als 't Goudt beproeft, Op desen vaert.

 

15. Stelt u betrouwen op den Heer,

 

Hy is met u al in de weer,

 

U wel bewaert, Hy heeft voor heen

 

Oock al ghele'en, Op desen vaert.

 

16. Hy sorght voor u, en neemt u waer

 

Ghelijck als sijn Oogh-appel klaer.

 

In water, vyer, Hy u bystaet,

 

En niet verlaet, Seer goedertier.

 

17. Hy geeft u kracht en goede moedt,

 

Dus na dees' Stadt u haestigh spoedt

 

Uyt liefdens lust. Neemt u tijdt waer,

 

d'Haven is klaer, Van uwen rust.

 

18. Christus heeft daer u plaets bereydt

 

In 't Nieu-Jerus'lems Heerlijckheydt

 

Met volle vreucht. Die wettigh strijdt,

 

Werdt daer verblijdt, Eeuwigh verheucht.