Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

[p. 53]

Troost eens Geloovighen in sijn gheestelijcke verlatinghe.

Stem, Psalm 79. De Heyd'nen zijn in u Erfdeel &c. Ofte. Antwerpen rijck ghy Keyserlijcke Stede.

1. GHy Christen hert, Die dickwils schijnt verlaten
En droef benert, Somtijts geen troost kondt vaten:
't En is niet nieus, dat ghy voelt over-komen,
't Is meer geschiedt aen veel ontelb're Vromen.
Ghedenckt Gods lieve Job
Heeft oock ghesmaeckt dit sop:
⁺ Oock de Manna Gods herte
Den Konincklijck Propheet
Droegh me'e dit bitt're leet
Beanghst, beswaert vol smerte.
2. Gods eenigen Soon, den Soon sijns welbehaghen,
Die moest dit pack op 't alderswaerste draghen.
Ghedenckt dat hy riep anghstigh boven maten
^* Mijn Godt ! mijn Godt ! hebt ghy my nu verlaten ?
Soo ghy u, Menschen-kindt,
Somtijdts verlaten vindt,
En gaet bedroeft dus quijnen,
Neemt moed' in u verdriet,
Godt en verlaet u niet,
Hoe wel 't u soo komt schijnen.
3. Siet, wat ons Godt door den Propheet laet weten,
^†Hoe kan een Moe'r haers Suygelinghs vergheten ?
En schoon sy 't deed', Ick sal u niet begheven,
Want in mijn handt staet vast u naem gheschreven.
Ghedenckt dat u verdriet
Tot uwer nut geschiet,

+ Psal. 22. 2.

* Matth. 26. 46.

† Jesa. 49. 15.

[p. 54]

 

Sijn heyl'ghen Naem ter eeren,

 

Sijn Woordt, en sijn Verbondt

 

Leert dat in korten stondt

 

Sijn gunst u we'er sal keeren.

 

4. Let met aendacht op u voorgaende leven,

 

Of ghy u Godt gheen oorsaeck hebt gegheven

 

Tot al dit quaedt: Bekent het, wilt u buyghen,

 

In waer' ootmoedt u selven tegen tuyghen.

 

Bidt Godt dan om ghenaet,

 

Sijn gunst altijdt vast staet,

 

Wy leven door betrouwen.

 

O Mensch ! en twijffelt niet,

 

Of schoon ghy 't end' niet siet,

 

Godt sal sijn Woordt wel houwen.