Willem Witsen aan Elizabeth van Vloten
Plaats: Amsterdam |
Datum: [eind augustus 1890] |
Verblijfplaats: UBA, XXX A 46, 1067 |
[1:1]
Amsterdam Zondagmiddag
Vrijdag avond toen 'k in den Haag aankwam ben 'k gegaan naar 'n café - en daàr heb 'k je 'n brief geschreven - zóo direct na 't zìjn hier met Jacobus - maar dóor de menschen om me heen en m'n stemming - daàrdoor voornamelijk - zóo als je wel weet hoe 't voor mìj - voor mìj, nu ja - was - werd die brief niet goed - te veel over mij - en toen heb 'k gisteren morgen in den Haag in m'n hotel 'n ander briefje geschreven - maar dàt briefje liet te veel zien de dingen die me hinderen in m'n leven en 'k wilde je niet schrijven over mij - 'k wil schrijven, ja, je weet wel wàar òm, en je weet ook wel waar 'k over gedacht heb, àldoor - en òok wil 'k je weêr en tòch zeggen dat mij geèn dingen hinderen in m'n leven, nù - die alléen mezelf betreffen.
't Was Vrijdag zoo heerlijk, vooràl, ja vooràl op die tentoonstelling, - als 'k je zóo hoor, - over dit en dat - nu ja - en je me zoo veel begrijpen doet. - Zooals 'k je zag, bijvoorbeeld in 't zoo weinig mooi vinden van m'n etsen, zèlf zoo mooi en fijngevoelig en goed en vertrouwen gevend - en 't
[1:2]
mooi vinden van die teekening van Jacobus en 't blij zijn in 't niet begrijpen dat die voor jou is. - O 't was zoo heerlijk - alleén, in den trein en door alles wat 'k je niet heb kunnen zeggen toèn, - en wat 'k zoo gezegd hàd willen hebben - was 't verdrietig - dat wèg moeten gaan juist toen 'k 't liefst gewild had bij je te zijn - gisteren en van daag - ben 'k tòch wel bij je? - Kom je morgen asjeblieft - en gaan we dan weer wandelen met z'n drieën? - 'k Heb je zoo veel te vertellen van gisteren en andere dingen waarover 'k nu liever niet schrijf.
Amsterdam, om zóo te zijn - is zoo vervelend - 'k ga zoo heerlijk werken in Haarlem en weet zoo dat 'k 't kan.
'k Moet me ook zoo verschrikkelijk inhouden - waarom zou 'k nog wat zeggen?
Dag - begrijp je 't? Tot morgen - wil je?