Biographisch anthologisch en critisch woordenboek der Nederduitsche dichters. Deel 6 VIC-ZYP

[p. 590]

[Adam Karelsz. van Zjermes]

Zjermes (Adam Karelsz. van) ¹, een beroemd Tooneelspeler op den Amsterdamschen Schouwburg, bloeide omstreeks het midden der zeventiende eeuw, en vervaardigde drie tooneelstukken, namelijk De vervolgde Laura, 1647, De Klagende Kleazjenor en Doolende Doristee, 1660, beiden uit het Fransch van rotrou, en Eduard, of de Standvastige Weduwe, 1670; deze drie stukken zijn bij elkander in 1716 te Leyden herdrukt. Waarschijnlijk was van zjermes beter tooneelspeler dan tooneeldichter; in de laatste hoedanigheid kunnen wij hem uit zijn' dramatischen arbeid beoordeelen, die uiterst gebrekkelijk en beneden het middelmatige is; aangaande zijne verdiensten als acteur in het treurspel moeten wij het getuigenis zijner tijdgenooten gelooven, gelijk hooft, brandt, van baerle, anslo en anderen, die hem zeer prijzen, en met roscius vergelijken, met wien hij in zoover overeenkomst heeft, dat, gelijk deze cicero in de welsprekendheid onderwees, van zjermes den Hoogleeraar francius tot redenaar vormde ². Als men van de bekwaamheden van dezen voortreffelijken leerling tot die van den meester moet besluiten, dan was van zjermes voorzeker een man, die al zijne tijdgenooten in de kunst van uiterlijke welsprekendheid overtrof, en hij moet met het uitspreken van brandts lijkrede op hooft ³ wonderen gedaan hebben. De opdragten voor zijne

1 De Argus, 1826, No. 2, bl. 17.

2 Zie ons II Deel, bl. 332.

3 Zie ons I Deel, bl. 394.

[p. 591]

straks gemelde tooneelstukken zijn zeer merkwaardig te lezen als bijdragen tot de geschiedenis van de kabaalzucht, afgunst en kunstnijd der dichters en tooneelspelers van dien tijd.