Mijn roman
(1901)–Tine van Berken– Auteursrecht onbekendTine van Berken, Mijn roman. H.J.W. Becht, Amsterdam z.j. [1901]
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
gebruikt exemplaar
exemplaar Koninklijke Bibliotheek Den Haag, signatuur: KW BJ 06097, scans van Delpher
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Mijn roman van Tine van Berken uit 1901.
redactionele ingrepen
p. I: verteld → verteld.: ‘is zeer onderhoudend verteld. Het boek is mooi uitgevoerd’.
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (binnenkant voorplat, IV, t.o. IV, t.o. 6, t.o. 51, t.o. 92, t.o. 133, t.o. 172, t.o. 216, 253, t.o. 292, binnenkant achterplat, achterplat) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
MIJN ROMAN
door
TINE van BERKEN
[pagina I]
Bij den Uitgever dezes verscheen mede op hetzelfde formaat en van ongeveer gelijken omvang:
MIJN ZUSTERS EN IK
door
TINE VAN BERKEN.
Een prachtig boek voor jonge Dames. Rijk geïll. door C. KOPPENOL.
Prijs ingenaaid ƒ 2.40; in prachtigen stempelband ƒ 2.90.
Nederland:
Op ‘De familie Berewoud’ en ‘Een Klaverblad van Vier’ volgt de geschiedenis van andere vroolijke, levenslustige en levenskrachtige meisjes, met hare deugden en ondeugden, haar uitbundige vreugde om kleinigheden en haar verdriet om niets, haar diep berouw cm pekelzonden en haar wonderlijk tastend gewetensonderzoek. Tine van Berken heeft een kleurigen stijl, nu en dan heel forsch en juist. De teekenaar C. Koppenol voegde een aantal bekoorlijke illustraties bij het boek.
De Indische Mercuur:
De hier geboden gezonde en echte Hollandsche kost is verre te verkiezen boven de liflafjes van vele ‘series’.
De Tijdspiegel:
Men gevoelt zich als in eene oase in de woestijn, - en het is eene uitgestrekte oase, want het boek is dik, - wanneer men een geschrift in handen krijgt als ‘Mijn Zusters en Ik’ van Tine van Berken. Hierin hebben wij weder een even prettig, welgehumeurd, met karakterkennis en humor geschreven verhaal, als ‘Een Klaverblad van Vier’ en ‘De familie Berewoud’, waarmede deze schrijfster onze literatuur heeft verrijkt Dit laatste boek bevat de geschiedenis van zulk een schepseltje, waarvoor men te allen tijde namen die halfslachtigheid en onbestemdheid beteekenen heeft gezocht, die tusschen mal en dwaas, te groot voor een servet en te klein voor een tafellaken en hoe niet al meer genoemd zijn, en waarvoor ten slotte de aan halfwassenheid herinnerende naam van bakvischje, uit Duitschland overgekomen, hier burgerrecht verkregen heeft: een schoolmeisje tusschen 13 en 16 jaren. De onaangename conflicten en gespannen verhoudingen, waartoe deze lastige leeftijd in huis, in de school en elders aanleiding geeft, worden in dit boek natuurlijk, geestig en zonder overdrijving verteld. Het verdient in ieders handen te komen; jong en oud zullen het niet zonder eene aangename herinnering uit de handen leggen.
De Nieuwe Rotterdamsche Courant:
Het is opgewekt, onderhoudend en prettig geschreven, en bevat een aardige dosis, 't verhemelte aangenaam prikkelende ironie.
Er is alle reden om het boek in handen te wenschen van vele jonge meisjes, die er geen predikatiën in zullen lezen, waarvoor ze zoo bang zijn, doch met belangstelling de wederwaardigheden van Charlotte en haar ontgroening door de zusters zullen volgen. Tine van Berken heeft van haar geen kwijnende leliën of zeursters over een ideaal gemaakt, doch frissche, gezonde, smakelijk-prozaïsche kinderen. De Nederlandsche moeders zullen er der schrijfster dankbaar voor zijn.
De Tijd:
Ook dit, evenals de andere boeken dezer begaafde schrijfster, getuigt van een fijne opmerkingsgave en van een buitengewoon talent van vertellen. Het is vol lieve trekjes en kleurig geschetste tafereeltjes. Het prettig lezen wordt nog verhoogd door een kloeken, helderen druk.
De Vrouwenwereld:
Moeders kunnen haar dochters met de grootste gerustheid dit boek in handen geven. Zij leeren er niets dan goed uit, en worden vooral niet verweekt door valsche sentimentaliteit; integendeel, haar oog wordt geopend voor het practische en ware in het menschelijke leven, terwijl toch nooit een onsympathieke preektoon daarbij wordt aangeslagen. De geschiedenis, hoe het verhaalstertje zelf haar eigen gebreken kwijtraakt, is zeer onderhoudend verteld. Het boek is mooi uitgevoerd en aardig geïllustreerd.
[pagina II]
Bij den Uitgever dezes verscheen mede op hetzelfde formaat en ongeveer van gelijken omvang:
DE DOCHTERS VAN DEN GENERAAL
door
TINE VAN BERKEN.
Een prachtig boek voor jonge dames.
Rijk geïllustreerd door C. KOPPENOL.
Prijs ingenaaid ƒ 2.40; in prachtigen stempelband ƒ 2.90.
Nederland:
Er is leven, energie in deze boeken; zonder preekerigheid en geheel ongemerkt prediken zij zelfstandigheid, wilskracht levensmoed.
De Kerkelijke Courant:
Wat wij van hare hand onder de oogen kregen, heeft ons altijd door zijn eigenaardigheid bekoord. Zoo nu weer. ‘De Dochters van den Generaal’, de geschiedenis van meisjes, die zich door de wereld moeten helpen, zoo los, zoo levendig, zoo aardig verteld, als de bekende schrijfster dat weet te doen.
Het Nieuws van den Dag:
De schrijfster babbelt zoo aardig door, haar persoontjes zijn zulke echte, zulke ongekunstelde meisjes, in deugden en in kleine gebreken, ze zijn zoo prettig beschreven in alle gedragingen, dat men steeds blijft doorlezen. Zoo is ook dit boek van Tine van Berken weer vol aardige tooneeltjes, die naar het leven zijn geteekend, met een ongezochte afwisseling van ernst en luim.
Het Handelsblad:
Tine van Berken schreef ook dit weer op prettige, eenvoudige manier, haar personen spreken natuurlijke taal en hun geschiedenis is zoo begrijpelijk en bevat zoo ongemerkt menige nuttige les - wat wil men meer.
De Tijd:
Dit boek van meer dan 300 pagina's, in kloeken, helderen druk, boeit niet slechts door prettigen inhoud, door lossen verhaaltrant en goede groepeering, maar is ook leerrijk, daar het in de opvoeding van ietwat verwende jonge juffertjes tot welopgevoede jonge dames al lachende de waarheid zal zeggen aan menig meisje, die de modelletjes onder de oogen krijgt. Velen toch zullen zichzelven, in meerdere of mindere mate, in een der dochters van den Generaal terugvinden, en kunnen derhalve door deze lectuur tot het afleggen van eigen fouten en gebreken geraken.
Het Haagsche Dagblad:
Dat dit nieuwe werk gekocht en verslonden zal worden, staat vast. De historie dier vier meisjes: Rie, 't goede kind, Tommie en Hedda, allebei luchthartjes, en Ida 't kleine vrouwtje, met de tantes Ina en Lucie, juffrouw Van Erlekom en de rest - die heele historie is in zoo'n prettigen toon, dat we haar een hartelijke aanbeveling medegeven.
[pagina III]
MIJN ROMAN
[pagina V]
MIJN ROMAN
door
TINE VAN BERKEN
Schrijfster van
‘Een Klaverblad van Vier’, ‘De Berewoudjes’, ‘Mijn Zusters en Ik’. ‘De Dochters van den Generaal’, enz., enz.
(NAGELATEN)
MET PORTRET VAN DE SCHRIJFSTER
Geïllustreerd door C. Koppenol
AMSTERDAM
H.J.W. BECHT
[pagina VI]
BOEK-, COURANT- EN STEENDRUKKERIJ G.J. THIEME, NIJMEGEN
[pagina VII]
INHOUD.
hoofdst. | bladz. | |
I. | BLIJDE DAGERAAD | 1 |
II. | WOLKEN | 8 |
III. | 'T ZONNETJE GAAT ONDER. | 12 |
IV. | MIJN MILIEU | 17 |
V. | TOBBERIJ | 21 |
VI. | PA'S BROUWSEL. | 28 |
VII. | EEN ONTMOETING | 34 |
VIII. | TUSSCHEN TWEE VUREN | 41 |
IX. | ASSCHEPOESTER | 47 |
X. | EEN DAG TE VROEG | 58 |
XI. | JO'S BIJVERDIENSTE | 66 |
XII. | JO'S PHILIPPICA | 72 |
XIII. | UIT HET DONKER IN 'T LICHT | 80 |
XIV. | OVER NAUWE SCHOENTJES | 87 |
XV. | BLIJDSCHAP EN WANHOOP | 95 |
XVI. | MIJN EERSTE DINER | 104 |
XVII. | ER IS IETS MET JO | 115 |
XVIII. | GOEDE VOORNEMENS | 124 |
XIX. | ALLES VLOT | 134 |
XX. | VERBIJSTEREND GELUK | 138 |
XXI. | HOME, SWEET HOME | 156 |
XXII. | MACHINEGERATEL | 161 |
[pagina VIII]
hoofdst. | bladz. | |
XXIII. | JO's VERDRIET | 174 |
XXIV. | MIJN NIEUW TEHUIS | 183 |
XXV. | SAPOLEO. | 190 |
XXVI. | ALLEEN THUIS | 197 |
XXVII. | MIJN AVONTUUR | 204 |
XXVIII. | NICHT RIKIE | 213 |
XXIX. | MIJN LEVENTJE | 224 |
XXX. | EEN INVITATIE | 237 |
XXXI. | HET BAL | 237 |
XXXII. | BRIEF VAN MARTHA. | 250 |
XXXIII. | EEN STUDIEUURTJE | 257 |
XXXIV. | DE SPANEN DOOS | 265 |
XXXV. | CASUÏSTIEK. | 278 |
XXXVI. | KAREL DE KALE | 283 |
XXXVII. | JO | 290 |
XXXVIII. | IN AMSTERDAM | 297 |
XXXIX. | AAN HET WERK | 303 |
XL. | JALOERSCH | 307 |
XLI. | STRAF | 317 |
XLII. | EEN KRANTENNIEUWTJE | 323 |
XLIII. | IN DE BUI | 326 |
XLIV. | GEËNGAGEERD | 330 |
[pagina 335]
Bij den Uitgever dezes verscheen mede op hetzelfde formaat en ongeveer van gelijken omvang:
EEN KLAVERBLAD VAN VIER
door
TINE VAN BERKEN.
Een prachtig boek voor jonge dames, groot 8°. Rijk geïllustreerd door E.S. WITKAMP Jr.
2e DRUK.
Prijs ing. ƒ 2.40; in prachtb. ƒ 2.90.
DE SPECTATOR:
Wij lazen in lang geen meisjesboek waaraan zooveel talent ten koste is gelegd. Het is in één woord uitmuntend geschreven. De lezeressen zullen er menig prettig uur mee kunnen doorbrengen, zonder dat van haar zenuwen onnoodig veel gevergd wordt.
HET NIEUWS VAN DEN DAG:
De schrijfster heeft hier in eenvoudig prettigen stijl, al het lief en leed van een jongemeisjesleven beschreven, van de avonturen van vier jolige vriendinnetjes, echte zieltjes zonder zorg.
Ze zijn vol jokkernij en dikwijls vrij ondeugend; maar ook met hun wilde haren zijn ze om te stelen. 't Is werkelijk een uitstekend boek.
HET VADERLAND:
De begaafde schrijfster verstaat de kunst van vertellen en weet wat voor een jeugdig publiek geschikt is.
E. Witkamp gaf eenige zeer goede illustraties bij dit verhaal en eindelijk zorgde de Uitgever voor een uitvoering, die aan alle eischen voldoet.
Dit boek is een der beste meisjesboeken, die ons in geruimen tijd onder de oogen kwamen.
DE TELEGRAAF:
Het is de jeugd-herinnering van een jonge schrijfster, bijna zelf nog meisje, die er eenvoudig, met gevoel en merkwaardig opmerkingsvermogen voor leuke detaildingen op doorbabbelt. Een boek met letterkundig pogen is het niet, alleen een gezond vertellen van bakvisschen-leven, zoo aardig bakvischjesachtig, ongekunsteld neergeschreven, dat men het heldere ginnegappen, de malle frissche gekkigheden hoort en ziet gebeuren. Vooral veel vrouwelijk gevoel. Vooral veel naïeve goedheid in dit boek.
DE PORTEFEUILLE:
Een prachtig boek van uitvoering en alleraardigst van inhoud.
Het is een ideaal hollandsch meisjes-cadeau, keurig geïllustreerd door Witkamp en door den uitgever wel verzorgd.
[pagina 336]
DE BEREWOUDJES
door
TINE VAN BERKEN.
Een prachtig boek voor jonge dames, groot 8°. Rijk geïllustreerd door E.S. WITKAMP Jr.
2e DRUK.
Prijs ing. ƒ 240; in prachtb. ƒ 2.90.
Het Handelsblad zegt:
Een degelijk boek, dat de meisjes van een jaar of 16, waarvoor het geschreven is, wat leert ook, maar gelukkig zonder te doceeren.
De Nieuwe Rotterdamsche Courant zegt:
Een gezond meisjesboek, zonder nare pretenties, zonder nare predikatiën, zonder sentimentaliteit, eenvoudig maar goed geschreven, en vol van liefde.
Het Vaderland zegt:
Het lief en leed van een gezin te Amsterdam, een weduwnaar met vier dochters, wordt ons hier verteld zonder sentimentaliteit en jacht op geestigheid, maar natuurlijk en onopgesmukt.
En daarbij is het boek zoo onderhoudend en prettig, dat zelfs rijpere lezers de lectuur er van ongaarne zullen staken, wanneer ze die eenmaal hebben aangevangen.
Dit boek is door en door gezond om den toon die er in heerscht, en om den inhoud, want er is ook niet één regel in de Berewoudjes, die men niet gerust onder de oogen van onze meisjes kan brengen.
De Huisvrouw zegt:
Wanneer wij zeggen, dat dit een alleruitnemendst boek is, met meer dan gewoon talent geschreven, dan zeggen wij volstrekt niets te veel.
Het boek handelt over jonge meisjes en is bestemd voor jonge meisjes. Meisjes evenwel, wie de kinderschoenen niet meer passen en die den vrouwelijken leeftijd naderen. Maar wij zijn er zeker van, dat ook ouderen, ja dat vrouwen van elken leeftijd het met 't grootste genoegen tot de laatste bladzijde zullen lezen.
De kleine familie, die ons hier in haar intieme leven en in al haar doen wordt geschetst, wekt in hooge mate belangstelling. Het geheele verhaal is zoo eenvoudig, en juist in dien eenvoud zoo bekoorlijk. En hoe aangenaam, hoe onderhoudend, hoe prettig weet de schrijfster hare lezeressen bezig te houden!
‘Tine van Berken’ is blijkbaar een nom de plume, maar wij zouden wel wenschen, dat de schrijfster het incognito aflegde, want zij heeft aanspraak op de dankbare vereering harer landgenooten.