Bekroonde volksliederen, uitgegeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen

[p. 15]

Zuinigheid.

Winnen is genot en vreugd,

Maar een deugd is in 't bewaren.

Als de winst het hart verheugt,

Moet men voor de toekomst sparen.

't Winnen kan niet duurzaam zijn;

Regen komt na zonneschijn.

Menig, die, in d' overvloed,

Dwaas het sparen heeft vergeten,

Staat, ontbloot van geld en goed,

Met den kanker in 't geweten; -

Kwisters dragen, vroeg of laat,

Eigen' last en vreemden smaad.

Lieden van den ouden trant

Staven 't nog in lot en zeden:

Zuinigheid bouwt huis en land;

Zij bevestte Hollands steden. -

Ligt waar' Holland niets op aard',

Hadden de oudren niet gespaard.

Daarom zuinig; - kloek beleid

Houdt de woning vrij van schulden.

't Einde kroont de spaarzaamheid.

Uit een vijfje kweekt ze een' gulden;

Ook uit koper lokt haar woord,

Ook uit centen vruchten voort.

[p. 16]

 

Spil verteerde, wat hij won;

 

Maar het denkbeeld trof zijn zinnen,

 

Of hij ook niet sparen kon,

 

En hij trad de Spaarbank binnen; -

 

Nu heeft Spil, die niets bezat,

 

In de Spaarbank reeds een' schat.

 

 

 

Doe dan ieder 't min of meer,

 

Dat hem toeviel, vruchten dragen.

 

Zuinigheid geeft rust en eer;

 

Zij verhoedt benaauwde dagen.

 

Zij betaamt aan elken stand: -

 

Zuinigheid bouwt huis en land.

 

 

 

W.