Die dagboek van Hendrik Witbooi

Kaptein van die Witbooi-Hottentotte 1884-1905

No. 28.
Hornkrans den 27 Julij 1890.

Ik Ulieder kapitein Hendrik Witbooi maak heden de gansche gemeente bekend, zoo hoort het met ernstige en andagtige harten. Wij weten hoelang de Heere ons den zwaaren juk van hongers nood opgeleg heeft en hoevele openbare en heimelyke verzuchtingen en gebeten¹⁾ hebben wij opgezonden, dat de Heere ons moge van deze zware en bedroevelijke toestand van hongersnood verlossen en ons doch weder eennen beteren toestand van levens kans te geven zoo schijnt

1) gebeden

[p. 88]

het nu in waarheid dat de Heere nu deze verzuchtingen van lange jaren wil verhooren en wij hebben nu eennen zichbare en gelooftbare teken daar van door deze groote barmhartige weldaad door deze menigte van waarde zoo ziet het aan als een onverdienden weldaad en verlossing daarom stel ik heden de gansche gemende voor hoe het staat met deze waarde en hoe ik het met deze waarde [bedoel] Mijn werf was tot tus ver een vleesch werf²⁾ geweest en het waarde word niet tijdzaam gebruik het word niet op een regmatige wijze gebruik het word niet op een spaarzame wijze gebruik maar lieve gemente deze goederen zullen bewaart worden zoo laat ieder een hetgeen hij in handen gegeven is bewaren en bedenk het op hoedanige wijze de Heere deze groote menigte van waarde op een dag in onze handen gegeven heeft zoo werk niet ongevoelig en ligzinnig met deze goederen en werk niet verachtelijk daarmede gebruik niet ondankbaar gebruik niet onmatig woord ook niet hoogmoedig en vergeet niet deze groote onverdiende barmhartige weldaad en zondig niet en bedroef den Heere onze Heiland niet met zulke handelingen en leven Zoo bewaard deze goederen en leef daarmede vort en word peholpen gebruik de goederen als melk goed en leef van melk Verder den tweete wij weten in deze onze toestand en werk dat de heele werld verdeelt is in twee deelen

2) Met die tiepiese ligsinnigheid van die Hottentot het hulle hul buitvee afgeslag totdat daar niks meer was nie. Het dan 'n ‘oorlog’ sonder kos huistoe gekom, dan moes die werf maar hongerly. Met elke jaar het die getal buitvee minder geword en die pryse van 'skietgoed' het gestyg namate die Duitsers die wapensmokkel baasgeraak het. Daarom vermaan Hendrik sy gemeente om liewers met hul beeste en vee te boer dan hul op te eet.

[p. 89]

sommigen staan als vijanden tegen ons en die zoeken onze nadeel en schade en verniediging maar somigen staan als onze vrienden en die zoeken onze voordeel en voorspoed en behouding en God heeft deze menchen ons gegeven als vrinden en allen die deze werk verstan hebben dat zijn menschen wat ook van God begenadig zijn en die legen ook in de zelfde voorbiddiggen, en verzuchtinggen met ons en leggen ook in die hope dat de Heere nog enen veranderlyken toestand weder zal geven en alhoewel zy niet personlyk mede helpen tot deze werk zoo blyven zij toch niet uit maar zij zijn in deze werk en helpen mede met alle noodige werktuigen voor deze werk zij werken met gebed zij werken met hunne goede raad gevende planen zij werken met hunne vermogendheden die zij van God gegeven zijn en zij ontmoeten ook zware en moeitelyke dagen om onzen wil door diegenen die tegen ons zijn en krijgen groote schades en verliesingen waardoor zij moeteloos kunnen woordenen en ophouden om ons te helpen maar zij leggen alles ook op den Heere zooals [wij] en zy worden ook geholpen zoo als wij zij helpen deze werk mede met hun geld met scheidgoed met roeren met paarden met zadels met toomen en halders met paarden schoenen en spijkers met drinkgoed en rookgoed met zafte kos in in het huis met slag[g]oed met kleederen en schoenen met wagens en ossen en met deze weldaden van deze menschen help ons de Heere dagelijks ik meen van rooien voornamelyk van witte mannen daarom weet dat dat God ook aan zulke mannen denk en dat God ook zulke weldaden wil beloonen en verblijden zooals ons zoo staat het ook van onze kand om iets aan³⁾

3) voor

[p. 90]

deze mannen te doen om hen ook te versterken opdat te werk niet zwak woorden niet stil staan⁴⁾ daarom verzoek ik u mijne geliefde gemeente denk toch niet dat al uwe behoefdens dit maal zal voldaan worden en hinder my doch niet by alle gebruikbare slagdgoed⁵⁾ laat ik ook eenmaal toch myn wensch verkrygen en daarna werken deze laatste verzoek is tot alle amtenaars en burgers en vrouwens en kinders zoo hoor toch lieve gemeente Ulieden

kapitein Hendrik Witbooi

4) betaal met jul vee ook jul skulde aan die handelaars sodat my krediet goed bly en ik ‘skietgoed’ vir my ‘werk’ by hulle kan kry.

5) en sien dat daar ook bruikbare slaggoed oorbly sodat ek my rekenings by die handelaars kan betaal.