Die dagboek van Hendrik Witbooi

Kaptein van die Witbooi-Hottentotte 1884-1905

(l)
No. 4.*
//Gurub-ma-!nas den 19 Oc. 1885.

Wel Edl. Cap. Maharero!

U weet dat ik met vrede daar gekomen had, maar U hebt mij bedrogen, en mij gebragt in uwe kraal, en mij vermord in vrede,²⁾ en ik hebt zich slechts verdedig en U weet hoe die dag daar was, en omdat

2) Hendrik beweer dat Kamaharero hom met sy brief, No. 3, in 'n val gelok het, en hom verraderlik aangeval het.

[p. 13]

myne Ammonitië gedaan is, ben ik gegaan. U hebt mij niet past²⁾ dat weet U zelfs, geen een maal zyn mynemannen achterwaarts gegaan maar door de schaarsheid van myne Ammonitië ben ik gegaan.

Nu heb ik weêr zich klaar gemaakt naar oorlog, ik zal in korten tyd by U komen op de zelfste pleek.³⁾ zoo zet en wacht voor mij want met vrede hebt gij myne handen gebonden, nu hebt gij weêr met oorlog losgemaak. Nu heb ik weêr klaar zoo als eerstemaal en heele poort van oorlog heb ik nu opgemaak. U zult nu van alle zyden oorlogt krygen, dat zegt ik U vry uit, want U weet toen ik die vrede aangenomen had, heb ik alle poorten toegemaakt, dat weet U ook, maar nu hebt gij mij in list vermord.

De Heere zal nu tusschen ons rigten waarlyk.

Ik ben beledigde en bedroogde⁴⁾

Hendrik Witbooi.

2) ‘gebaast’ - oorwin.

3) plek

4) Hendrik moet baie kwaad gewees het, want gewoonlik begin en eindig sy briewe met die hoflikste wendinge.