Die dagboek van Hendrik Witbooi

Kaptein van die Witbooi-Hottentotte 1884-1905

No. 2.
Hendrikds woorden tot zijnen Vader!
Tsub! gaos den 18 Julyk 1885.

Mijn liefe Vader Mozes Witbooi.

Ik schrijft deze regelen aan U Edl Het is my zeer hard altijdt zulke briefen te ontvangen, zoo ben ik

[p. 11]

schouw¹⁾ om brieft naar u liefe Vader te schrijven. Maar ik zal laatste brieft naar U Edl schryfen, om U Edl in gedachtenis te brengen, van het geen wij in begin gesprokken; hebben, O mijn liefe Vader! heb ik u al iets bewyzen die U Edl kan my zoo beschuldigen Dat ik u liefe Vader niet beninnen²⁾! en u ongehoorzaamheid bewijzen of u eenen schle[ch]te³⁾ naam geven heb ik reeds u liefe Vader tegengesprokken met grimmigheid: ik denkt niet of ik zulks aan u liefe Vader bewijzen maar daarmee prijs zich ik niet maar ik denkdt dat ik myn best gedaan heb, aan U Edl ik denk dat in laatste trab⁴⁾ van liefde heb ik u bewijzen op den dag waar overleden broeders Kido Witbooi Kido Pekuur gestorven was, daar heb ik mijn leven voor u gezet ik heb in de kogels u gezoeken u liefe uitgehaalt Dat is een laatste trap van gehoorzaamheid en leifde leven de verlaten voor anderen zoo ver heb ik u liefe Vader bewijzen en in die Damara orloog heb ik u iets bewyzen wat u in schade brengen.⁵⁾

1) schuuw

2) beminnen

3) slechte

4) trap

5) ‘wat u in schande brengt’ - Mozes Witbooi het beeste gebuit van die neutrale Basters van Rehoboth en Hendrik het daarop gestaan dat sy vader dié aan hul eienaars teruggee. Mozes het geweier en daaroor is die twee uitmekaar. Hendrik het die Basters se skade uit sy eie sak goedgemaak.