Zonder sonnetten

[p. 55]

Herinnering.

Als na 't branden van den dag,

Na het zonnestralen,

De avondsluier nederlag

Over berg en dalen;

Als in 't West het gouden licht

Saamvloeit met 't azuren,

En de maan met kalm gezicht

Boven 't woud komt turen;

Alles zachter, milder werd;

Alle scherpe trekken

Uitgewischt in doom der vert,

Zoet gevoel slechts wekken; -

[p. 56]

 

Dan ook hult herinring, gij,

 

Zoet en zuur in nevel,

 

In een glanzige avondsprei; -

 

En ik zet mijn wrevel

 

 

 

Ver en verder van mij af

 

Met mijn bitterheden,

 

Doe ze meer en meer naar 't graf

 

Van 't vergeten treden!