Zonder sonnetten

[p. 31]

De stervende zwaan.

Een zwaan ligt op 't water te sterven

En zingt een lied

Van 't eindeloos, eindeloos zwerven: -

Hoe 't is geschied! - -

Gij bladeren rood en purperbont,

Wat klaatren

Uw stemmen? En waarom dobbert ge rond

Op de waatren? - -

Gij biezen, van rouwe geknikt en geel

Overstoven,

Wat ratelt ge toch van steel tot steel

Diep gebogen? -

De heggerank ook verlangt naar 't graf;

De winde en hop:

Zij schudden hun laatste cieraad af,

Den regendrop.

[p. 32]

 

De bruine beuk weent droplen bloed

 

Omlaag, omlaag!

 

De blaadren tuimlen zwart als roet

 

Gestaag, gestaag!

 

 

 

De wolk komt aan met bliksemvaart

 

En koopren keel,

 

En sist zijn slangen neer op aard,

 

Van woede geel!

 

 

 

Zelfs bilzenkruid, alruin en look

 

En paddestoel,

 

Die buigen de hoofden en weenen ook

 

Met diep gevoel. -

 

 

 

Een zwaan ligt op 't water te sterven

 

En zingt een lied;

 

Van 't eindeloos, eindeloos zwerven;

 

Hoe 't is geschied! -