Sonnetten

[p. 99]

Nieuw.

Een oude zandweg, jarenlang bereden,

Doorzaaid met keien, waarop wielen horten,

Ziet eensklaps zich met kiezel overstorten

En sedert dien zich als verpest gemeden.

Twee wijzen hebben jarenlang gestreden

Of 't aan het grint of aan den weg mocht schorten;

Laat, sprak er de een, de bochten wat bekorten;

Maak fijn het grint, heeft de ander hem gebeden.

Met spoed liet de één een korter afstand graven,

En de ander fluks een ijzeren roltuig smeden

Om daarmee 't grint tot korrels gruis te rijden...

Langs 't nieuwe spoor kwam toch geen paardje draven; -

Maar pas was 't grint door 't ijzer platgereden

Of niemand bleef den ouden weg meer mijden.