Sonnetten

[p. 85]

Museum te Basel.

Op Gods handpalm haast onzichtbaar wezen

En toch in zijn nietige ijlheid groot;

Dat bewijst het Dansfeest van den Dood

Waar uw naam, o Holbein, staat te lezen.

Christus van 't ondragelijk leed genezen...

In den Rijn verdronk een arme Jood;

En uw kleur, fluweelig groen, zacht rood,

Wordt nog steeds als ideëel geprezen.

Waarin zou dan 't ideëele schuilen? -

Zie Erasmus: hij sneedt onbevreesd

In der menschen riekende etterbuilen.

Wie nu nog zijn Lof der zotheid leest,

Zoekt het niet in 's werelds modderkuilen,

Maar in 't merk van 's kunstenaars eigen geest.