Sonnetten

[p. 26]

's Morgens.

Cirkels heeft door 't zand de helm getrokken,

Waar wij klimmen naar den top van 't duin...

Ginds ligt 't dorpjen, achter kruin bij kruin,

Klein als speelgoed, opgebouwd uit blokken.

't Effen strand draagt rijen witte vlokken,

Naar de zee toekruipend; - grijzig bruin

Lijkt 't hotel een kubus van arduin,

En de driekleur stijfstaande aan de stokken.

Alles vonkelt in de morgenstralen,

En de lucht is helder, zonnig blauw:

Witte wolkjes, uit het Noord aan 't dwalen,

Glijden duinwaarts, haast onspeurbaar flauw...

Schilders gaan penceel en kleuren halen

Nu natuur vernist met zuivren dauw!