Sonnetten

[p. 23]

Eb.

't Jonge leven wriemelt om de stoelen

Waar 't bedaagde langzaam breit of leest;

't Kalme strand is nooit zoo ruim geweest;

In de verte ziet men golfjes woelen.

In de plas het kousjen uit te spoelen,

Doet het teere meisje 't liefst en 't meest;

Voor de jongens is 't een heerlijk feest,

Scheepjes te doen kruisen door de poelen.

Nog een duwtjen en het wakkrend windje

Doet de zeilen bolstaan aan den boeg:

Lustig fladdert 't aangehechte lintje....

Zoo het schuitje eens onderstboven sloeg?

Wees gewaarschuwd, onbesuisde vrindje,

Straks bij vloed vind 't scheepje golf genoeg.