gaard in is vortgoan noa 'n land, wiet hoe ver, in doar het 'r
ziin goed en overdoad verzwierd.
14. In doe hij alles kwiit was, doe kwam d'r 'n krappe tiid en dat
land, in hij begon gebrek te liiden.
15. En hij gong hen in voegde 'm bij ien van de minsken en dat
land in die stuurde 'm met de zwiinen noar 't land.
16. In hij wol wel geern mit de zwiinen uut 'e bak eten; moar gien
minsk gaf 'm wat.
17. In doe hij him goed bedocht, zei er: miin vaders knechten
hebben alles en de ruumte in ik li gebrek.
18. Ik moak mij kloar om noa miin voader te goan in 'k zel 'm
zeggen: voader! ik heb verkeerd handeld tegen God in tegen jou!
19. Ik bin 't niet meer weert jou zeun nuumd te worden; moar loat
mij dan moar knecht bij jou wezen.
20. In hij zocht ziin voader weer op. In doe 'r nog 'n end van him
was, doe zag ziin vader 'm al in die wor d'r noar van; hij liep op him toe,
sloeg him de handen om 'e hals in tuutte him.
21. In de zeun zee tegen him: voader! ik heb verkeerd handeld
tegen God in tegen jou in ik bin 't niet weerd jou zeun nuumd te worden.
22. Moar de voader zee tegen ziin volk: bringt hier doadelk de
beste kleeren in loat 'm die antrekken in geeft 'n ring om ziin vinger in
skoenen an 'e voeten.
23. In hoalt 't beste kalf uut 'l hok in slacht 't; wi willen 'n
gastmoal hebben in plezier moaken.
24. Want miin jonge was dood in nou is er weer levendig worren; ik
har 'm verloren in nou heb 'k him weervonnen. In doe moakten ze plezier mit
'nander.
25. In ziin oldste zeun was noar 't land in doe die weerom kwam in
dicht bij huus was, hoorde hij 't alarm.
26. In doe riep 'r 'n knecht bij 'm in vroeg 'm wat dat te beduden
har.
27. In de knecht zee tegen him: jou broer is d'r weer in jou
voader het 't meste kalf slacht, omdat 'r him gezond weerom kregen het.
28. Moar hij wor kwoad in wol niet en huus kommen. Doe gong de
voader noa buten in neudigde him.