Kerst met de dieren in het Zanderijbos

[p. 37]

Hoofdstuk 9.
Komt Ogri Tigri George Toch niet?

Vandaag is het eerste kerstdag. Iedereen is zo lief voor elkaar. Wat een dag in het bos. Je kunt voelen dat het een bijzondere dag is. Iedereen zegt ook: ‘Prettige Kerst of Zalig Kerst’ tegen elkaar.’ Na een tijdje gaat iedereen zich verzamelen onder de Kankantrie boom met de dikste stam. Sommige dieren komen met de bosauto's: twee houten wielen en een stuur, net als een step. Anderen komen met de boslimousine, een liaan. Anderen vliegen met hun eigen vleugels. Maar de meeste lopen, want dat is gezond. Een ieder kijkt verrast bij het zien van de vele cadeautjes onder de Kankantrie boom. Ze vragen zich af, waar al die vele cadeautjes vandaan komen. ‘De Kerstman is gekomen, de Kerstman is gekomen,’ zingen de kinderdieren opgewonden. Ze maken een dansje rondom de stam van de Kankantrie boom. Sara glimlacht en voelt zich gelukkig. Ze is zo blij, dat de kleintjes blij zijn. Natuurlijk vertelt ze aan niemand, dat zij de cadeautjes daar heeft gelegd. Het is zo gezellig. Een ieder praat, lacht en maakt grapjes. De kleintjes spelen allerlei spelletjes. Ze rennen dwars door alles heen. Voor het eerst in hun leven vieren ze Kerstfeest. Het wachten is nu op de Hoge Commissaris Kobi en zijn vrouw, zodat het programma kan beginnen. Het is kwart voor tien 's morgens. Plotseling horen ze de trompetten. Nu weet iedereen dat de Hoge Commissaris Kobi Kaaiman en zijn gezin aankomen. Alle dieren schreeuwen en juichen.

Zij schreeuwen: ‘A Commissaris e kong, de Commissaris komt eraan met zijn vrouw en kinderen!’

De bosvarkens gooien de rode loper uit, zodat de Hoge gasten daarop plechtig naar hun zitplaats kunnen lopen. De vogels strooien bloemetjes in het rond. Die geuren extra lekker. Het is erg plechtig om te zien hoe de Hoge Commissaris Kobi Kaaiman met zijn gezin over de rode loper loopt. Dan stopt de

[p. 38]

[p. 39]

Commissaris even en kijkt goedkeurend rond. Hij kijkt naar alle dieren die in een grote kring rondom de stam van de Kankantrie zitten. Dan zegt hij met een heel zware stem:

‘Goedenavond iedereen, wat is het fijn om eindelijk weer bij jullie te zijn. Dit jaar is het nog mooier dan de voorgaande jaren. Ik ben heel trots en voel gewoon dat jullie in vrede en harmonie met elkaar leven. Mijn complimentjes voor deze ontvangst en voor de mooie versiering.’

De vrouw van de Commissaris en de kinderen gaan zitten.

Er volgt een spontaan applaus. Klap-klap-klep-klep klop-klop. Commissaris Kobi blijft staan en vraagt aan Sara de uil:

‘Mag ik de presentie lijst, ik wil weten of een ieder aanwezig is?’ De dieren kijken elkaar verschrikt aan. Nu zal blijken, dat Ogri Tigri George er niet is. Sara geeft de lijst aan de Commissaris Kobi. Ze kijkt naar de dieren en ziet hun bange ogen.

Sara brengt dan haar vleugels bij elkaar, kijkt naar boven en doet haar ogen dicht. Sara de uil doet een schiet gebedje. Ze vraagt de Here, God om Tigri George naar het feest te sturen. Als de dieren dit zien, is niemand meer angstig. Ogri Tigri zal komen! Ze weten het.

De Commissaris gaat zijn lijst na. Dan roept hij: ‘Familie Kolibrie.’ De kolibries komen naar voren in hun prachtige witte kleren. Ze groeten de Hoge Commissaris met hun vrolijk gefluit en gaan weer zitten. Daarna roept hij de familie Bosvarkens in hun rose pakjes. Ze knorren een leuk deuntje. Familie Vroom, Muizen en ja hoor, ze piepen met hun roodbruine hemden.

Familie Bijen, de familie Vlinders en de familie Vliegen zoemen allemaal een vrolijke kerstmelodie. Ze hebben mooie wit-rose bloesje aan. De familie Visjes hebben het water gekleurd met rode fajalobies. Ze springen allemaal gelijktijdig uit het water om te groeten. Dan plonzen ze er weer in. De families Haas, Pingo en Pakira hebben allen een vuurrood pakje aan. Als de Commissaris hun namen noemt, maken ze een adembenemende springdans. Familie Slangen, Wormen en de Schildpadden, hebben voor elkaar rode strepen over het lichaamgetrokken. Ze voeren een kronkeldans uit op de grond.

[p. 40]

En zo gaat het verder. Elke familie maakt een geluid of beweging op zijn manier. Tot dat de Commissaris bij de familie Tigri komt. Hij roept Ogri Tigri, maar hij hoort geen gebrul en niemand komt ook naar voren. Sara de uil zegt in zich zelf: ‘Jeetje, zal Ogri Tigri ons toch in de steek laten? Hij heeft ons zo beloofd dat hij komt. O dear, o dear’, zegt ze in het engels, ‘waar is hij?’ Ze wordt er niet goed van.

De Commissaris zegt nogmaals met een luide stem: ‘Tigri George!’ En alle dieren beginnen angstig en zoekend om zich heen te kijken. De kleine diertjes hebben zich verheugd op het feest. Ze willen natuurlijk dat het door gaat. Ze kijken vooral naar de lekkere hapjes en naar de cadeautjes onder de boom.

Maar Tirgi George komt niet. Nu wordt Commissaris Kobi wel kwaad en zegt: ‘Hoe kunnen jullie mij dit aandoen? Dit feest is bestemd voor iedereen, alle bewoners van het Zanderijbos. Maar de familie Tigri is niet aanwezig! Waar is mevrouw Sara de uil?’ Met poten zo zwaar als lood, komt Sara te voorschijn. En ze zegt met een héél bange stem: ‘I-k I-..i-k ike ben hier, Heer Kobi. Waarmee kan ik u helpen?’

‘Mevrouw Sara de uil, mijn vervangster in het Zanderijbos, kunt u mij zeggen waarom Ogri Tigri George afwezig is?’ Het is doodstil onder de boom. Geen enkele dier maakt een geluid of beweging. Het lijkt gewoon alsof alle dieren hun adem inhouden. ‘Wel ...uhm,’ bibberend zegt Sara: ‘H-ij w-i-l n-ie-t komen Hoge Commissaris Kobi.’

‘En waarom wil hij niet komen? ‘Hebben jullie iets tegen hem gezegd dat hij niet leuk vindt!’ vraagt Heer Kobi.

‘Neen, Commissaris.’ Ziet u, Ogri Tigri was vorig jaar een beetje boos op mij. We kregen ruzie, omdat hij geen kerstliederen wilde zingen in het Dierenkoor. Ik denk dat hij daarom nog boos is’. ‘Hebben jullie deze ruzie uitgesproken, Sara? In het Zanderijbos leven wij vredig met elkaar.’ Nog voordat Sara een antwoord kan geven, hoort iedereen een gegil. De kleintjes wijzen naar een vuurrode verschijning. Niemand wist, dat Ogri Tigri George al onder weg was naar de Kankantrieboom om het kerstfeest te komen vieren.