Kerst met de dieren in het Zanderijbos

[p. 41]

Hoofdstuk 10.
Een feest om nooit te vergeten!

Een oud spreekwoord luidt: ‘Als de nood hoog is, is de redding nabij.’

Tigri George komt aan in een fel rood pakje! Hij zegt met een heel vriendelijke stem: ‘Nee hoor, Commissaris, daarom ben ik hier. Sara en ik hadden wel een oude ruzie. Daarom had ik geen zin om te komen. Toen hebben alle dieren mij bang gemaakt. Ik ben gaan nadenken, waarom ze de moeite hebben genomen om bij mij te komen. Ik weet, dat ik verkeerd ben en heb mijn fouten ingezien. Ik hoor erbij net als alle dieren hier bij elkaar.’ ‘W-i-e is d...at?’ zegt Commissaris Kobi helemaal in de war. Hij keert zich om en ziet... Ogri Tigri George in zijn mooie glinsterende, fel rood pak. Alle dieren kijken hem verwonderd aan. Zelf ook de Commissaris. De dieren fluisteren: ‘Wat is hij mooi, we hebben hem nog nooit zo prachtig gezien.’ Ogri Tigri George loopt naar de Hoge Commissaris Kaaiman toe en zegt vriendelijk: ‘Waarom ergert u zich op kerst? Iedereen is er toch?’

De Hoge Commissaris Kobi is sprakeloos. Stammelend zegt hij: ‘Eh, ja um ja... juist je hebt gelijk. Waarom erger ik mij op kerst. Ie- de-reen is er, laat het feest beginnen!’

Niemand is meer angstig. Een ieder is nu blij en opgelucht.

En weet je wat Commissaris Kobi doet? Hij zegt: ‘Vanaf vandaag roepen wij Ogri Tigri George gewoon, Tigri George.

En ik benoem hem tot de conferencier van de dag.’ Alle dieren klappen. Tigri George zal de leiding hebben en iedereen naar voren roepen om op te treden. Meneer Tigri is zo trots als een pauw. Hij is blij met deze taak.

Wel, het is een dag die de dieren nooit meer zullen vergeten. De Conferencier neemt zijn programma door. Het feest duurt van 10 uur s morgens tot 6 uur 's avonds. Tigri George neemt

[p. 42]

het woord. Hij zegt: ‘Dank u wel Commissaris Kobi. Ik wens u en uw gezin en alle dieren die hier aanwezig zijn, een vrolijk en vredig kerstfeest toe.’ Terwijl hij dit zegt, kijkt hij naar Sara de uil en maakt een knipoogje voor haar. Sara lacht terug. Ze weet nu, dat zij en Tigri alle ruzies zijn vergeten. Tigri George gaat verder en zegt: ‘Op het programma staat nu een kerkdienst. Daarvoor nodig ik uit, Pater Loewie de Luiaard. Hij zal de dienst leiden.’ Pater Loewie de luiaard, vertelt op zijn eigen manier aan iedereen het Kerstverhaal. Alle dieren luisteren heel aandachtig. Hij zegt: ‘Goedenavond alle aanwezigen. Vandaag is het kerstfeest en daarom voelen wij ons gelukkig. We openen deze speciale kerkdienst met een woord uit het bosbijbeltje.’ Pater Loewie opent zijn eigen bosbijbeltje gemaakt van manja bladeren en leest een stukje voor: ‘Zoals jullie weten, heeft God de hemel en de aarde en alle planten en dieren gemaakt. Ja, hij heeft ons gemaakt. Hij heeft ook zijn zoon, Jezus Christus gestuurd om ons allemaal liefde en vrede te geven. Zijn zoon is geboren op eerste kerstdag. Daarom vieren we feest vandaag. Wij zijn blij en we moeten proberen om altijd vredig met elkaar te leven.’

Pater Loewie weet, dat er verschillende geloven zijn onder de dieren in het Zanderijbos. Maar ze geloven allemaal in de Here God, Onze Schepper. Hij kijkt rond en vraagt daarom aan allemaal: ‘Kunnen jullie nu 1 minuut voor jezelf en op je eigen manier bidden.’

Het is nu stil... Een ieder bidt op zijn manier. Je hoort niets... Zelf de bladeren zijn stil... De wind waait ook niet meer... Na het gebed, kondigt de pater twee liederen aan. Onder begeleiding van de Apentijdseband zal een ieder meezingen.

Pater Loewie begint lied 1 te zingen: ‘Nu is het weer kerst. Nu is het weer kerst. Een ieder is blij, want Jezus kwam op aarde voor jou en mij. Kerstfeest maakt ons vrij en blij.’

Pater Loewie roept hierna het Dierenkoor naar voren, om het dierenkerstlied te zingen. Primpie de kolibrie is de Dirigente.

[p. 43]

[p. 44]

Zij staat voor het koor en geeft het teken om te beginnen. Zij telt, een, twee drie: ‘Drie wijzen uit het oosten die kwamen van heel ver. Met goud en wierook en mirre voor het kindje Jezus klein. Ze legden het toen neer voor hem te Bethlehem.’

Er volgt een daverend applaus. De conferencier bedankt het Dierenkoor voor het geweldig optreden. Ook bedankt hij de pater voor de plechtige dienst. Hij vervolgt zijn programma door te zeggen: ‘Lieve mensen, het is nu tijd om te gaan eten. Daarna kunt u dansen op de tonen van de Apentijdseband. Hoge Commissaris Kobi, ik nodig u en uw gezin eerst uit, om te komen eten. Dan mogen alle andere dieren volgen.’

Een ieder pakt een tayerblad als bord. Er is zoveel eten. Je mag opscheppen zoveel als je wil. De apen maken nog steeds muziek. Ze lusten alleen bacoven. Na het eten gaan alle dieren naar de danstent om te dansen met de Apentijdseband. De jonge dieren springen en rennen. Ze zijn wild van blijdschap.

Dat is hun manier van dansen. Ze hebben nog nooit in hun leven met een muziekband gedanst. Ze willen niet dat deze avond stopt. Ze dansen meer in de buurt van de cadeautjes om de pakjes beter te kunnen zien. Dat maakt hen nog vrolijker en wilder. Nadat alle dieren flink hebben gedanst, roept de conferencier, Sara de uil om op het podium te komen. Het is bijna zes uur. Het wordt al avond in het bos. De verschillende glimwormpjes kunnen nu eindelijk hun lichtjes aandoen.

Sara de uil zegt met een hoge stem: ‘Ik ben heel blij, jullie allemaal vredig en vrolijk samen te zien. Jullie hebben gegeten, gedronken en gedanst, maar de kleintjes hebben het meest genoten. Alle Commissieleden hebben hun werk zeer goed gedaan. Bedankt allemaal, bedankt. Nu heb ik een verrassing voor jullie allemaal. Onder de boom hebben jullie heel veel cadeautjes gezien. Deze cadeautjes hebben wij gekregen als sponsoring voor het feest van vandaag. Ik bedank winkel Witzand en winkel Sibiboesie van harte voor al deze cadeautjes.’

[p. 45]

De dieren zijn blij en verast natuurlijk. De kleintjes kunnen niet wachten om hun cadeaus open te maken. Alle dieren krijgen een cadeau. Zelfs de vissen in het water. Ze krijgen extra gekleurde, grote droge garnalen. Hmmm, het is een lust om te zien hoe ze die droge garnalen opeten. Ook de Commissaris, zijn vrouw en alle vijf kinderen krijgen een cadeau. Het is echt een geslaagde dag geworden. Aan het eind is iedereen doodmoe. Een paar van de kleintjes zijn bij hun moeder gekropen. Ze zijn al in slaap gevallen. Tegen zes uur, vraagt de conferencier aan Commissaris Kobi om zijn slotwoord te doen.

De Hoge Commissaris Kobi Kaaiman is heel blij en hij lacht zo, dat je alle tanden in zijn bek kan tellen.

Hij zegt: ‘Dit jaar is het gezelliger geweest dan de voorgaande jaren. Ik ben heel erg tevreden. De vrede en de liefde in het Zanderij bos voel je duidelijk. Sara de uil, ik bedank u speciaal. U bent een goede vervangster. Pater Loewie de Luiaard, u heeft een plechtige dienst gehouden. Bedankt voor de vredige woorden. En conferencier Tigri George, jij was ook geweldig. Bedankt allemaal, bedankt. Bewoners van het Zanderijbos laat het zo blijven. Het is een lange, maar zalige dag geweest.

De kleintjes moeten nu naar bed. Morgen is het tweede kerstdag. Vier die dag rustig en in vrede. Maar bovenal in liefde met uw gezin. Gaat u nu naar huis. Namens mijn vrouw en kinderen, die ook flink hebben genoten, wens ik u allen Vrolijk Kerstfeest toe...

En tot volgend jaar...’