| |
| |
| |
Woordenlijst.
Ut somniorum interpretatio, ita verborum origo pro cujusque ingenio judicatur.
S. Augustinus.
achterdeel. nadeel, schade. |
achternoens. namiddag. |
aenbijten (imperf. aenbeten), meer gewoon inbijten. ontbijten. (De hoop is een goede inbijt maer een quaet noenmael). |
afdwaen (subst.) samentrekking uit afdwalen = afwassching. |
afgheschut (part. perf. van afschutten) afgescheiden. |
after. (eng. afterwards) achter, naderhand. |
afterwert. achteraan. |
aldustanighe. dergelijke |
alinge. alleen, geheel, algeheel. |
all. geheel. |
alleghader. allen. |
allencken. gaandeweg, langzamerhand, allengskens. |
almisse. aalmoes. |
alphen. (albe) linnen kleed der priesters. |
alresuetste. allerdierbaarste. |
als. alles. |
alsdoen. altoen. |
alsnu ende alsnu. bijwijlen. |
alsoe. zoo, zoodat, in dergelijke wijze, alstoen, waarop. |
alsoet. dewijl het. |
alsset. als het. |
alst. als het. |
alsulke. zoodanige. |
alte. zeer. |
althehants alsnu, spoedig. |
ambacht. offerande. |
ambasiaet. afgezant. |
ambulatorium. gaanderij. |
an. tot, naar. |
anderden (ten). ten tweede. |
anderswaer (hoogd. anderswo) andere plaatsen, elders. |
anderwerfs. wederom. |
angemerckt. (part. perf. van anmercken) in aanmerking genomen. |
anghedaen. (part. perf. van aandoen) getooid, gekleed. |
angheen. aan gindsche. |
angijnen. (eng. engine) oorlogstuig. |
annex. verheeld. |
anstoten. aantasten, aanvallen, op iemand afkomen. |
arbeiden. (imperf.) deed moeite. |
arbeyt. barensweeën. |
arbeletriers. (arcabalisten), kruisboogschutters. |
archionael. arsenaal. |
arcke. schrijn, (reliquie) kist, tabernakelkast, beurs, fonds. |
artscyers. boogschutter, voorvechter. |
| |
| |
audacter. zonder schroom. |
avontuer. neiging, begeerte. |
avontuerdent. (imperf. van avonturen) waagden het. |
bamis. St. Bavo, 1 October. |
bancketeren. feesthouden. |
bandt. (imperf. van binden) bond. |
bangicheyt, bangheyt. doodsangst, bedruktheid. |
bant der natueren. zwangerschap. |
barbier. heelmeester. |
barcken. schuiten. |
barckskijn. (dimin. van bark) barkje. |
barnen, bernen. branden. |
bastert. bastaard (romenije), wijn van Napoli di Romania (het oude ‘Nauplia’) later heette ‘vinum hispanense’ romenije. |
batement. boertig, tooneelstuk, blijspel. |
baten (te). te hulp. |
bates. (Praes. 3 Pers. van baten) het baat. |
becken. schaal. |
bedampt. bedompt. |
bedencken. in gedachten houden. |
bederven. mishandelen. |
bedijt. (part. perf. van bedieden) verklaard, uitgelegd. |
bedilder. (Jes. Chr.) zoenoffer. |
bedrayen. keeren. |
bedrivende. (part. pr. van bedrijven) genietende. |
beduchten (sich). (Infin.) er voor beducht zijn, vreezen. |
bedwingen. dwingen, noodzaken. |
bedwonghen. (part. perf. van bedwingen) gebonden. |
beene (op die). in de weer. |
beghaeft. (part. perf. van begiftigen) begiftigd, voorzien zijn van. |
beghaet. (part. perf. van begaeden) wonden of kwetsuren bezorghen. |
begheert, begherende. (part. van begheren) verzoeken. |
beghonde, beghonste. (imperf. van beginnen) begonnen. |
beghroven. (imperf. van begraven) begroeven. |
behoof. behoef. |
behooft (praes. van behoeven) noodig hebben. |
behoudeliken. behoudens. |
behueff. behoef. |
bey. beide. |
bekende. (imperf van bekennen) het werd mij bekend, ik bespeurde, bemerkte. |
belast. (part. perf. van belasten) last ondervinden. |
belyeft. goeddunkt. |
bemaelt. (part. perf. van malen) beschilderd. |
bemalinghe. beschildering. |
bemoeden. (verb. inf.) vermoeden. |
bemuert. (part. perf. van bemuren) met een muur omsloten. |
benamen. (imperf. van benemen) ont- en afnemen. |
bennen. zijn. |
benomen. (part. perf. van benemen) ontnomen, ontstolen. |
beproefde. (imperf. van beproeven) ondervinden. |
beraden. tweestrijd. |
bereyden. koken, klaar maken. |
| |
| |
bereyt. gereed. |
beroert. (part. perf. van beroeren) getroffen, aangedaan. |
berrich. berg. |
beschadicht. (part. van beschadigen) schade lijden, toebrengen, leed ondervinden. |
beschadigen. nadeel doen. |
beschat. (part. perf. van schatten) op schatting gesteld. |
bescheyeliken. goed te onderscheiden, duidelijk. |
beschyeten. beschieten. |
beschoncken. (part. perf. van beschenken) begiftigd. |
beschreven. aangeteekend. |
beset. besproken, gehuurd. |
besich. in de weer, doende. |
besloten. (imperf. van besluiten) bergen. |
besloten. (part. perf. van besluiten) omsluiten, omheinen, ingesloten (nl. o.a. als claustraal gezin). |
besluten. wegsluiten. |
besluyten. omsluiten. |
besoken. doorzoeken. |
besorghet. (part. perf. van verzorgen) voorzien van, uitgerust met. |
besorrighen. schaffen (spijs), verschaffen. |
besorrighet. (part. perf. van bezorgd zijn) bevreesd. |
bestaedt. (part. perf. van besteden) besteed, verbonden, (van zeevolk.) |
bestaen. volbrengen. |
bestaet. (hoogd, bestätigen), (part. perf. van bestadigen) besteld, gebracht. |
bestecoop. het goedkoopste. |
besteet. (part. perf. van besteden) eene plaats aan boord koopen. |
besteken. (part. perf. van besteken) beplant. |
beteykent. (part. perf. van beteekenen) aangeduid. |
beth, bet. goed, beter, meer. |
beth (te). des te beter. |
betoech, bethoen. bewijs. |
bevaerde. bedevaart. |
bevant. (imperf. van bevinden) bevond. |
bevoelden. gevoelden, bemerkten. |
bevroeden. begrijpen, aannemen. |
bewijzen. aanwijzen. |
bieden. ontbieden. |
bij alsoe. het geval. |
bijden. door des. |
beyr. bier. |
bij hem. bij zich. |
bijstandicheit. bijstand, hulp. |
bijstandichheit doen. hulp verleenen. |
bijster. slecht gesteld. |
binnen middele. ongeveer op. |
bisschuyt. (fransch biscuit) beschuit. |
blauwen (grau wt den). blauwachtig. |
bleven. (part. van blijven) gebleven. |
bloet. bloot. |
bloeyde. bloed. |
bodenbroodt. loon voor den brievenbesteller. |
boechschoet. boogscheut. |
boet. inhoudsmaat van westersche wijnen, houdende tien ankers. |
boghaetgie. goederen. |
bomme. trommel, tambourijn. |
| |
| |
bonetten. mutsen. |
boock. boek. |
boorse. (onderlinge) beurs. |
borsten. borstels, haren. |
breeder. beter. |
breken. aanlengen. |
bril. (fr. baril) tonnetje. |
broeke, broke. geldboete. |
broet. brood. |
brudeghum. bruidegom. |
buefteliken. op boefachtige wijze. |
bueleren. ontucht bedrijven. |
bulth. slaapzak. |
bursten. borsten (mammae). |
burstplaten. borstplaten. |
busche. bos, schietgeweer, pot. |
busschaetgie. bosch. |
buven. boeven. |
calonne. kolom, zuil. |
canonyken. kanunniken. |
cansghen. kansen. |
capiteel. (lat. caput) hoofdstuk. |
cappel. kapel. |
cappellekijn. (dimin. van kapel) kapelletje. |
carenen. aflaat van veertig dagen. |
carretten. karretjes. |
cathuyser. Karthuiser. |
catyfyghe. ellendig, schurkachtig, slecht. |
cenaculum Domini. De zaal waar de Heer Jesus het laatste avondmaal at. |
certeyn. zeker, gewis. |
cyeraetgie. vercieringen. |
cyerheyt. pracht, verciering. |
cingierie. Raad van Venetie. |
circunstancien. eigenaardigheden. |
claerliken. duidelijk. |
clausul. (lat. clausula) uitvlucht (in rechten). |
cleyne wijnen. lichte wijnen. |
cleyne prijse. weinig belang. |
cloeckheyt. vastberadenheid. |
clock op ende off. bij het uur af. |
clockskijn. (dimin van klok) klokje. |
cloke muede. kloeke moed. |
cloock. kloek, onversaagd, manhaftig. |
cloot. bal. |
clovers. kromme horens (om op te blazen). |
cluyse. versterkte plaats, burcht, fort. |
clyenten. volgelingen. |
cokene. keuken. |
collatie. vermaning. |
collecte. gebed van den priester in de h. Mis. (‘Collecta dicitur, quia petita populi colligit et offert Deo.’ Du Cange.) |
colleten. samenwonende geestelijke broeders. (‘conventus’. Du Cange). |
comantschap. handel, bedrijf. |
compack. (lat. compactum) overeenkomst. |
conduyten. (conductors) geleidingbuizen. |
confuys. vernedering. |
conjunct. verbonden. |
contrapunt. meerstemmige manier van zingen, (punctum contra punctum, noot tegen noot in harmonie.) |
coomter. komt er. |
coont. (praes. van kunnen) kunt. |
cortelanck. onlangs. |
| |
| |
costelickheit. kostbare, fraaie zaken, kostelijkheid. |
costeliker. heerlijker. |
cramezy. karmozijn. |
cranck. zwak. |
crijten. schreeuwen. |
crijters. schreeuwers. |
crimpraet. geheime raadsvergadering. |
crusaert en cruysaert. munt, kromstaart, een groot, 2 1/2 cts. |
cruus. kruis. |
cruustraet. kruisstraat. |
cruut. buskruit. |
cruynen. geschoren kruinen, tonsuur. |
daertoe. bovendien, daarenboven. |
dattu. dat aan u. |
declaratie. verklaring, bericht. |
dede hem. gaf hem, (doen = geven.) |
deerliken. deerlijk. |
deghen (te). goed. |
derp. dorp. |
derwerder. derwaarts, dien kant uit. |
des. dit. |
deser gheliken. dergelijke. |
desolaet. in druk. |
dick. dikwijls. |
dyen (van). daarover. |
dienders. dienaren. |
dyenrocken. (dalmatica en tunicella) de zijden-boven-kleederen van diaken en subdiaken. |
dier. duur. |
dyergeliken. dergelijke. |
die sommighe. sommigen. |
dies willen (om). om reden. |
dijnre. (gen. pron. poss. dijn) van uwe. |
dingtalen. pleitredenen (in een geding.) |
discanters. zangers in het discant, dat is twee- of meerstemmige zang. |
discreten. opzieners in kloosters, vertrouwelingen. (discretae. In monasteriis sanctimonialium, quibus rerum secretiorum incumbit cura, quae ad secretiora admittuntur.’ Du Cange). |
dits. dit is. |
doe. toen. |
doemen. toen men. |
doere. deur. |
doerhouden. (part. perf. van doorhouwen) doorgehouwen. |
doerkerft. (part. perf. van doorkerven) doorkerfd. |
doersicht. (praes. van doorzien) doorziet, beschouwt. |
doersien. bezichtigen. |
doersiende. (part. van doorzien) beschouwen, acht geven op. |
doertreden. doorgronden. |
dokelkijns. (dimin. van doeken) doekjes. |
dolphijn. reeder. |
doock. doek. |
doom. domkerk. |
doomheren. geestelijken, die met praebenden van domkerken begiftigd zijn. |
dorden. derde. |
dracht. zwangerschap. |
dregede. (imperf. van dreigen) dreigde. |
droechden. (imperf. van drogen) droogden. |
drooch. (imperf. van dragen) droeg. |
| |
| |
druckelijk. vol druk, smart. |
duchtende. (part. praes. van duchten) vol vrees zijnde. |
duen. toen. |
duen (van). noodig. |
dume. duim. |
duncken (laten). meenen, het er voor houden. |
durstent. dorsten het. |
duytsch. een Hollander. |
dwalen. doeken, linnen kleeden. |
dwers. langs een omweg, met eenig dralen. |
eekelboom. eikeboom. |
eelmaker. brouwer, (eel, ele, ale, middel-Nederlandsch: bier). |
eendrachteliken. gezamenlijk. |
eenicheyt. vereeniging. |
eervelic. erfelijk. |
eerwaerdelick. met eere, met alle eerbetoon. |
eerwaerdicheit. eere. |
effen. vlak. |
efter. echter. |
elcks bijzonder. ieder voor zich. |
ellendig. beklagenswaardig. |
elleyndich. uitgebannen. |
enygher manieren (in). op eenige wijze. |
epistolaer. geestelijke die het epistel zingt. |
ewangeliaer. geestelijke die het evangelie zingt. |
exclusive. daar buiten gesloten. |
exequien uitvaart. |
exercerende. (part. praes. van exerceeren) volgende, volbrengende. |
exsisers. accijnsmeesters. |
eyghen guet (op haer). uit eigen middelen. |
eyndt. (praes. van eynden, enden) eindigt. |
fabridon, fabridoen. (falsobordone) meerstemmig psalmgezang. |
faetzuen. vorm. |
familie. huishouding, hofstoet. |
fantesijden. beduchtheid, bezwaren. |
fellike (alte). zeer fel. |
festiveren. de kerkelijke officien verrichten. |
floer. (fr. fleurir) bloei. |
foirtze. (fr. force) geweld. |
fortelicien. versterkingen. |
fortseliken. met geweld. |
foye. bovenste gaanderij. (Verdere beteekenis bij Kiliaen). |
fraye. goede gelegenheid. |
froyt. fruit. |
fundelinckhuus. vondelingenhuis. |
fuysten. (Italiaansch: fusta) jacht, licht schip met zeilen en riemen. |
galye. lang smal vaartuig op de middellandsche zee in gebruik. (Zie verder V. Lennep, Zeemans Woordenboek.) |
gaudenten. minderbroeders van den regel van St. Franciscus. Minder streng dan de Observanten. (De naam wordt verklaard uit den eersten regel van S. Franciscus: Caveant sibi (fratres) quod non ostendant se tristes extrinsecus, nubilosos et hypocritas, sed ostendant se gaudentes in Domino, hilares et convenienter gratiosos.) |
| |
| |
gearresteert. (fr. arrêter. part. perf.) stil gelegen. |
gebenedijt. gezegend. |
gebroken. (part. perf.) vernield, beschadigd. |
gecnocht. (part. perf. van verb. defect.) geknoopt. |
gecondicht. (part. perf. van kondigen) afgekondigd. |
gecruyst. (part. perf. van kruisigen) gepijnigd. |
gedecoreert. (part. perf. van decoreeren) opgeluisterd. |
gehenct. (part. perf. van gehengen) gehengd, gedoogd. |
gekerstent. (part. perf. van kerstenen, christenen, doopen) gedoopt. |
geleit. (part. perf. van leiden) verwezen. |
geloeve. geloof. |
gemoede. goeddunken. |
genitsares. Janitsaren. |
genoochte, genoechte. genoegen, vermakelijkheid, vermaak. |
genoomt. (part. perf. van noemen) genaamd. |
genus. geslacht. |
gepijnt. (part. perf. van pijnen, fr. peiner) beijverd heeft. |
geraken. (Inf.) bereiken. |
geschicktenisse. gesteldheid, inrichting. |
geschyen. (part. fut. van geschieden) geschieden. |
gesette. vastgestelde. |
gesondicheyt. gezondheid. |
gesontmaker. geneesmeester. |
gestopt. (part. perf. van stoppen) den mond gesnoerd. |
gestuwet. (part. perf. van stuwen) gestopt. |
gevluchten. (part. perf. van vlechten) verheeld. |
gevollet. (part. perf. van vullen) gevuld. |
gevreest. (part. perf. van vreezen) vrees aangejaagd. |
gewracht. (part. perf. van wrochten) voltrokken, bewerkstelligd, bewerkt. |
ghaef. (imperf. van geven) gaf. |
ghaetkijn. (dim. v. gat) gaatje. |
ghaff. (imperf. van geven) toescheen. |
ghalavien. zwaarden. |
ghanck stellen (op die). op weg begeven. |
ghaven (om). voor geld. |
gheboerder (wat). (praes. van gebeuren) wat geschiedt er. |
gheboert, gheboort. (praes. en part. perf. van gebeuren) geschieden. |
gheboet. (imperf. van gebieden) gebood. |
gheboorten (bij). om beurten. |
ghebout, ghebouwet. bebouwd. |
ghebrack, ghebraeck. (imperf. van gebreken) ontbreken. |
ghebreck. te kortkoming. |
ghebreck (in zijn). niets aan ontbreekt. |
ghebreckelic. in gebreke blijvende. |
ghecomen. komen. |
ghecomfirmeert. (part. perf. van confirmeeren) bevestigd. |
ghecrighen. (part. perf. van krijgen) bekomen. |
ghecrisch. gekrijsch, geschreeuw. |
ghecyerde. (part. perf. van cieren) vercierde. |
ghedaen. (part. perf.) gegeven. |
| |
| |
ghedroghen. (part. perf. van dragen) gedragen. |
ghefestiveert. (part. perf. van festiveeren) onthaald. |
ghefigureert. (part. perf. van figureeren, afbeelden) afgebeeld. |
gheecht. getrouwd. |
gheenrewijs (in). op geenerlei wijs. |
gheghundt. (part. perf. van gunnen) toegestaan, vergund. |
ghehabituweert. (part. perf. van habitueeren) gekleed. |
ghehavent (land). van havens voorzien. (Zie De Jonge, opkomst v.h. Ned. Gezag in Oost Indien, 3 dl. Memorie van L'Hermite. Aug. 1612). |
gheheilicht. heilig. |
ghehelpen. voorkomen. |
ghehertet. (part. perf. van harden) gehard, gesterkt. |
ghehieten (part. perf. van heeten) geheeten. |
ghehoeghenisse, ghehoghenisse. aandenken, gedachtenis. |
ghelad. glad. |
ghelaeskijn. (dimin. van glas) glaasje. |
ghelas. glas. |
ghelavyen. zwaarden. |
gheley. geleide. |
gheleyde. galey. |
gheleytsluyden. leidslieden. |
ghelichten. (part. perf. van lichten) gelicht. |
ghelijden. (imperf. van gelijden) uitstonden, verdroegen. |
ghelieften. goeddunken, welbehagen. |
ghelijck. aanstonds. |
ghelicken. vergelijken. |
gheluy. geel. |
gheluw. geel. |
ghelyefde. (imperf. van gelieven) goeddacht. |
ghemenghet. (part. perf. van mengen) verspreid. |
ghemetst. (part. perf. van metselen) gemetseld. |
ghemeyn (in't). in het algemeen. |
ghemuyert (neder). met een nederwaartsgaanden muur. |
ghenaeckte. (imperf. van genaken) naderde. |
gheneyghet. (part. perf. van neigen) neergebogen. |
ghenigh. geen. |
ghenoeghelijk. aanlokkelijk. |
ghenoecht. (geneugt) genoegen. |
ghenooch. genoeg. |
ghenoocht. (praes. van genoegen) bevalt. |
gheparen. paren. |
ghepaveyet. (fr. pavé) bevloerd. |
gheplaecht. (part. perf. van plagen, bezoeken) bezocht. |
gheproofden. (imperf. van proeven) proefde. |
gheraeckt. (part. perf. van raken) getroffen. |
gherasch. snel. |
gheraschappe. uitrustingstukken. |
ghereschappe. aanstalten. |
gheringhe. gemakkelijk, met weinig moeite. |
gheringhe. langzaam, weinig vorderende. |
gheringhe. (latijn: cito, statim,) spoedig. |
gherits (mit veel). met veel ruiters. |
gheroop. gerucht, praatje. |
gherufte. samenstrooming. |
| |
| |
gherufts. (gen. partit.) gerucht, gerommel. |
ghesach. (imperf. van zien) zag. |
ghesalveert. (part. perf. van salveeren) behouden. |
gheschriven. schrijven. |
gheschut. kruit en lood. |
gheschwt. (part. perf. van schutten; latijn: claudere) omringd, omcingeld door. |
gheschyeden. (imperf. van geschieden) plaats vond. |
gheschyen. (praes.) geschieden. |
gheschyet. schieten. |
gheselschap. gezellinnen. |
ghesitten. (Infin.) zitten. |
gheslachten. vrienden en magen. |
gheslagen uren. volle uren. |
gheslaghen. (part. perf. van slaan) verslagen. |
ghesleghen. (part. perf. van slaan) geslagen. |
ghesteken. (part. perf. van steken) gestoken. |
ghestelt. (part. perf. van stellen) vaardig maken, uitrusten, gereed maken. |
ghestrijt. (part. perf. van strepen; latijn: lineare) gestreept. |
ghetal (sonder). talloos, ontelbaar. |
ghetidich. naar den tijd (van den dag). |
ghetoent. (part. perf. van toonen) ten toon gesteld. |
ghetogen. (part. perf. van trekken) getrokken, uitgetrokken, gevoerd, naar voren gehaald. |
ghetorst. (part. perf. van torschen) opgesleept. |
ghevaert. wijze, manier. |
ghevesticht. (part. perf. van vestigen) bevestigd. |
ghevloeghelt. (part. perf. van vleugelen) gebonden. |
ghevluyet, en: ghevloeyet. (part. perf. van vloeien) gevloeid. |
ghevoecht. (part. perf. van voegen) beschikt. |
ghevonden. (part. perf. van vinden) beoefend. |
ghevordert. (part. perf. van vorderen) afgelegd. |
ghevuert. (part. perf. van voeren) gevoerd. |
ghewaent. (part. perf. van wanen) gemeend. |
gheweer. wapentuig, (collect: weerbare mannen.) |
gheweldich worden. geweld plegen, aanvallen. |
ghewermt. (part. perf. van warmen) gewarmd. |
gheweyntelt. (part. perf. van wentelen) gezet voor. |
gheyndt. (part. perf. van eindigen) ten einde gebracht. |
ghezoden (gheluy). (part. perf. van zieden, koken) de zin is: zoo dik als of ze gekookt was. |
ghins ende weder. naar alle zijden. |
ghins varen (int). in 't heen varen. |
ghinsten. achterste. |
ghuelickheit. schaêvergoeding. |
gloriose. zegevierende. |
goeden moed maken. zich vermannen. |
tgoent. hetgeen. |
goods. gods. |
graden. (latijn: gradus) (trap-) treden. |
| |
| |
graef. graf. |
graet. (latijn: gradus) boog, trap. |
gratie. dankzegging. |
grauwer wt den zwarten. meer zwartgrauw. |
groete. groote. |
groff water. roerig water. |
gronderen. gissen, met eenige zekerheid zeggen. |
groot. muntstuk, ter waarde van 2 1/2 cts. |
gruen en ghruen. groen. |
grueten. begroeten, vereeren. |
guardiaen. klooster-overste bij de Franciscanen. |
gueden. goederen. |
guet tcier (maken). zich verkwikken, wat eten en drinken. |
haesteliken. zonder verwijl. |
handelen. met de handen aanraken. |
heerscip. heerschap. |
heijen. heiden. |
hem. aan hen. |
hernesche. harnasch. |
herruwerste. voorste. |
herten (mitter). met begeeren. |
hylyken. (Inf.) uithuwelijken. |
hinck. (imperf. van hangen) hing. |
hoel. overhaal, bruggetje. |
hoelkijns. (dimin. van hol) holen. |
hofman. hovenier. |
homan. hoofdman. |
hongherschen. Hongaren. |
hoock, hooke. hoek. |
hoofkijn. (dimin. van hof) hofje. |
hooft copen. plaats aan boord koopen. |
hoop. gezelschap. |
hoort. behoort. |
houwen. houden. |
hovelen. heuvelen. |
hued. hoed. |
huescheliken. betamelijk. |
huysdack. afdak. |
hyeven op. (imperf. van opheffen) hieven aan. |
inbreck maken (dat eerste). den eersten stoot geven. |
in die ere. ter eeren. |
in en ghinck. (imperf. van ingaan) aanstond. |
inghehouden. (part. perf. van inhouwen) ingehouwen. |
ingheven. verlichting. |
inghevluchten. (part. perf. van vlechten) verheeld, ingebouwd. |
intonerende. (praes. intoneren) inzettende, aanheffende. |
invaert. (praes. van invaren) intreedt. |
inwinnen. veroveren. |
iseliken. ijselijk, afgrijselijk. |
yeverts. ergens. |
ygelic. ieder. |
jaer van wonder. jubeljaar. |
janetten. Janitsaren. |
jodie. Jodenkwartier. |
joetsghe. joodsche. |
jokende. schertsende. |
jonckskijn. veulen. |
jonckwijff. dienstmaagd. |
jonferen. maagden. |
jongeren. leerlingen. |
jonghen. (plur.) leerjongens, knapen. |
jonste. gunst. |
juwelen. kostbaarheden. |
kaerl. kerel. |
kallen. praten. |
| |
| |
kanaer. kanaal. |
karcker. kerker. |
karll. (eng. kernel) kern, pit. |
karoben. (carotten) gele peen. |
kellenaer. kelder. |
kenneliken. bekend. |
kenre. kenner. |
kerckghaen. kerkgang. |
kerrick. kerk. |
kersten. christen. |
kersten, korsten. christelijk. |
kijndekijn. (dimin.) kindje. |
knechgin. knaapje. |
kwijnen. konijnen. |
knyeden. knieën. |
knyeden nederwaerts. beneden de knieën. |
koer. keur, boete, schatting. |
komen. koopman. |
konsten. (imperf. van kunnen) konden. |
koren. (imperf. van kiezen) verkozen. |
krepel. kreupel. |
kuel. koel. |
kurte. kort. |
kurte poose. een oogenblikje. |
kurtheyt. kortheid. |
kurts. binnen kort. |
kurtste (mitte). zeer spoedig. |
kyesende. (part. praes. van kiezen) kiezende. |
lachter. onteering. |
laghen. (imperf. van leggen) gehuisvest waren. |
lancien. lans. |
lanckste (opt). in het lange en breede. |
lanckte (van eenre). van dezelfde lengte. |
laste. ellende, smaadheid. |
lasteringhe. moeilijkheid. |
lastigh. steil, hinderlijk. |
lechter. (eng. left) linker. |
leftersijde. (eng. left) linker zijde. |
legher en legherstadt. legerstede, bed. |
leyden. (imperf. van leggen.) lagen. |
leyet. (praes. van leiden) leidt. |
lichtenisse. verlichting. |
linde, lynde. linnen. |
live loos. levenloos, dood. |
lijfe (mit die). in eigen persoon. |
lijfeloos, lijveloes. verloren. |
lijff. lief. |
lijff. vrijheid. |
lijfflicken. in eigen persoon. |
lodderlik. potsierlijk. |
loven. beloven. |
lovende. (part. praes. van loven) belovende, gelofte doende. |
luchter. (eng. left) linker. |
lufter. (eng. left) linker. |
lufterhant. (eng. lefthand) linkerhand. |
luyet. (praes. van luiden) luidt. |
lustelick. aangenaam. |
lustich. aardig, bekoorlijk. |
lusten. bekoren. |
lusten (een mach). het moet iemand bekoren. |
luther. louter. |
lutheranen. aanhangers van Luther. |
lyef (mit). voorspoedig. |
lyef vrouwe. Lieve Vrouwe. |
lyepen. (imperf. van loopen) kropen. |
mach. kan. |
machtigh. aanzienlijk, vermogend. |
machts. (gen. part.) gewicht, belang. |
mael. maaltijd. |
| |
| |
mael (over). aan den maaltijd. |
maelierye. brandmerk. |
maerschalck. opperbevelhebber, beschermer. |
maersche. houten vlak, zich rondom den mast uitstrekkende, ter plaatse waar de hoofdtouwen gespannen worden. V. Lennep, Zeem. W. |
malamazye en malevezye. malvezye (wijn van Creta). |
malkanderen. elkaer. |
mameluyken. mammelukken, Turksche soldaten. |
manierlick. op passende wijze. |
marchette. venetiaansche schelling. |
sinte marcus plaetse. plein in Venetie. |
mare. bericht. |
marscelle. venetiaansche schelling. |
materye. (fr. matière) zaak. |
mathen (op guede). op goeden voet. |
meer. (lat. mare) zee. |
meere parthye. meerderheid. |
meyen. meitakken, jonge looftakken. |
menigherehande. velerlei. |
menigherley. velerhande. |
mer. maar. |
merck op hebben. aandachtig op zijn. |
merckelicke. merkbaar, duidelijk. |
mercken. zien. |
merckte ghaen (ter). inkoopen doen. |
meren. vermeerderen, verkrijgen. |
merren. op zich doen wachten, talmen. |
meschuldich. mede verschuldigd. |
metselarie. metselwerk. |
middallen. met dat al. |
middelbaer. redelijk. |
middele (binnen). ongeveer op. |
midtsen. midden. |
mijn. opgewektheid, tijdverdrijf, uitspanning. |
mijn ghehat hebbe. gehandeld heb. |
mildeliken. overvloedig. |
mildere. mild. |
min. minder. |
minlike en minnelike. beminnenswaardige. |
minliken. schier niet. |
minnelick. vriendschappelijk. |
minneste (ten). ten minste. |
minre (Sinte Jacop die). S. Jacobus minor, de mindere. |
minrebroederen. minderbroeders. |
minre parthye. minderheid. |
mishaeck. grijptang. |
missael. misboek. |
misschuyt. beschuit. |
mits. benevens, uithoofde van, nadat. |
mits desen. daarna. |
mitter. met de. |
myther. muts, tulband. |
mockers. leidslieden, gidsen, ezeldrijvers. |
moechdijt. moogt, kunt gij het. |
moecht. (praes. van mogen) kunnen. |
moedicheyt. vermoeidheid. |
moet. mag. |
moetghin. meutje, moei tante. |
monken. monniken. |
monstrancie. metalen vaatwerk
|
| |
| |
waarin het allerh. Sacr. tentoongesteld wordt. |
muchten. kunnen |
muchten. (imperf. van mogen) konden. |
muede (cloke). kloeke moed. |
muede (een werdt). men wordt vermoeid. |
muederliken naeckt. moedernaakt. |
muedicheyt. vermoeienis. |
muet. (praes. van moeten) mag. |
muyelick. moeilijk, ongebaand. |
muyelickheit. het ongebaande. |
mulen. muilezels. |
muntende. (part. praes. van munten) uitmuntende. |
murrich. merg. |
musirten werken. mozaiek. |
must. moest. |
musten. (imperf. van mogen) mochten. |
na. achtereenvolgens. |
nacomelinghe. die achteraan komt. |
naede. nadat. |
naerstelik. ijverig, vol ijver. |
naersteliken. haast makende, met aandrang, nauwkeurig. |
naerstich. bezorgd. |
naersticheit. moeite. |
naersticheit (v). uw best. |
nau en naw. te nauwernood. |
naw. nauwgezet. |
neffens. naast, nevens. |
nest. onaanzienlijke, leelijke stad. |
nestkijns. (dimin. van nest) onaanzienlijke, leelijke steden. |
nift. nicht. |
noene. middag. |
noode (van groten). hoog noodig. |
nootenmiskathen. notemuscaat. |
nootrufticheit. hulp, bijstand, het noodige. |
nootruftigh. noodzakelijk. |
nye. nooit. |
nyemendallen in. niets mede. |
nyen. nieuwe. |
nyeut. nieuw. |
nyeuwelicke. nieuw gewonnen. |
nyeuwicheit. ongewoonheid. |
nymmer. nimmer. |
nyuwe. nieuwe. |
nyuwe (op e(e)n). wederom. |
nut. (adj.) nuttig, goed. |
of. indien. |
ofenen (devotie). godsvrucht volbrengen. |
ofent. (praes. van oefenen) overpeinst. |
offet. indien het. |
ofgehouden. (part. perf. van afhouwen) afgehouwen. |
oflivich. aflijvig, dood. |
oflivich worden. sterven. |
oghen. (verb.) zien. |
om. tegen. |
ombeleghen. (part. perf. van omleggen) belegerd. |
om en thom. aan alle zijden rondom. |
omgheghurdet. (part. perf. van omgorden) omgord. |
ommeghanck. gaanderij. |
ommeghanck. omgang met het h. Sacrament. Na afloop daarvan in de Hollandsche steden, als dag van vroolijkheid gesleten. |
om syen. om te zien. |
om wil. ter wille van. |
| |
| |
onbeleyt. (part. perf. van omleggen) omlegd. |
onbeset. (part. perf. van omzetten) omringd. |
onbestuer en onstuer. onbetamelijkheid. |
tondeghen. kwaad. |
onder al. ondertusschen, met dat al. |
onderlegghen. (Infin.) zich voorzien van. |
ondersoken. onderzoeken. |
onderspreken. overeenkomen. |
ondervinden. bevinden. |
onderwinden. zich bemoeien met. |
ongehavent. van havens ontbloot. Zie op ghehavent. |
onghackert. (part. perf. van ackeren. latijn: arare) ongeploegd. |
onghebouwet. (part. perf van bebouwen) onbebouwd. |
onghenadicheit. onbarmhartigheid. |
ongheqwetst. gaaf, ongedeerd. |
ongheschent. ongedeerd. |
onreyn. vuil. |
onser godt. het allerheiligste Sacrament. |
onsichelike. ontzaggelijk. |
onspreeckelike. onuitsprekelijk, onbevattelijk. |
onstantelick. (hoogd. unanständich) onbetamelijk. |
ontbermde. (imperf. van ontbarmen, = bearmen. latijn: commisereri) het deed mij leed. |
ontbood. gebood. |
ontfermen. beklagen, meewarig worden. |
ontfermherticheyt. barmhartigheid. |
ontginghe. (imperf. van ontgaan) te buiten ging. |
onthiet. (subst.) belofte, toestemming. |
onthouden. (part. perf.; hoogd. enthalten) overgebleven. |
ontsaghen. (imperf. van ontzien) vreesden. |
ontseggebrieve. dreigbrief. |
ontseggelick. niet verder te vermelden. |
ontslaghen. (part. perf. van ontslaan. latijn: explicare) ontplooide. |
ontsloet. (imperf. van ontsluiten) ontsloot. |
ontsprekelick. onuitsprekelijk. |
ontstuerlick. onbetamelijk. |
ontwaeck. wakker. |
ontwaer. gewaar. |
ontween. in tweëen. |
onverduldicheyt. ongeduld. |
onversienig. onvoorzien. |
onwintberlike. onoverwinlijke. |
oogh zijn (int). in het oog hebben, houden. |
oorboirlijk. meest gepast. |
oorde. orde. |
oorkonde. volgens getuigenis van. |
oorlof. vergunning, verlof tot vertrek, afscheid. |
oorlof nemen aen. vaarwel zeggen. |
ootmoedeliken. in nederigheid. |
ootmoedicheit. ootmoed, nederigheid. |
op. aan, langs, open. |
opdede. (imperf. van opdoen) opende. |
openbaerlick. in het openbaer. |
opghegeven. (part. perf. van
|
| |
| |
opgeven) overgegeven, overgeleverd. |
opgemaeckt. (part. perf. van opmaken) gesticht. |
opgerecht. opgeheven. |
ophouden. openhouden. |
op ons. (ghecoockt) voor ons. |
opsichtigh. in het oog loopende, de aandacht trekkende. |
op staen. open staan, geopend zijn. |
optellen. toetellen, betalen. |
ordeel. vonnis. |
ordonantien. staat van tegenweer. |
osmolen. horsmolen, door paarden in beweging gebracht. (orsen = paarden, eng. horses, nog bekend in het spreekwoord: van den ors op den ezel). |
oude avont. van ouds bekende avond. |
out. ouderdom, leeftijd. |
overcomen. overeenkomen. |
overdaet. overlast. |
overdecksel. overhuiving. |
overdele. choor. |
overdracht. overeenkomst, accoord. |
overdraghen. overeenkomen. |
overdwersch. in middellijn. |
overleyt. (part. perf. van overleggen) belegd. |
overmits. uithoofde van, wegens. |
overseit, overzeicht. (praes. van overzeggen) veroordeelt. |
overste priester. opperpriester. |
pachteliken. (latijn: pactum, overeenkomst) volgens hunne verplichtingen. |
pallas. paleis. |
palster. pelgrimsstaf. |
parmezaens. uit het hertogdom Parma. |
pas (op dit). nu ter tijde, op dit oogenblik. |
passenaetgien. personaedjen, persoon |
patroon. scheepsgezagvoerder, schipper. |
pavelyonen. banieren. |
paviment. bevloering. |
peeckstock. pikfakkel. |
pellegrummaetgie. bedevaart. |
pene. (latijn: poena) straf, boete. |
perfecteliken. gaaf, ongeschonden, volkomen. |
perfoortze. (fr. par force) met geweld. |
pertyelike. vol partijschap. |
pestilentien. pest. |
phlesch. flesch. |
phleskijn. (dimin. van flesch) fleschje. |
pylothen. loodsen. |
pijn. ontbering. |
pijnlickheit. inspanning. |
pijnliken. vermoeiend. |
pilaernen. pilaren. |
plagen. (imperf. van plegen) plachten. |
plante. (lat. planta) voetzool. |
planteyt. (eng. plenty) overvloedig. |
plantlant. beplant, bepoot land. |
plazant. aangenaam, bevallig, behoorlijk. |
pleghen. doen, volbrengen. |
pleyn. vlak. |
plockten. (imperf. van plukken) plukten. |
plumbum. looden zegelafdruk. |
| |
| |
pluymen. veeren. |
pont. punt. |
pontificael. feestgewaad. |
porsikijn. (dim. van portie) eene kleine hoeveelheid. |
pose. een oogenblikje, bij beurten. |
poyn. puin. |
pracktyseerden. (imperf. van practiseeren) zon hij er op. |
princelike. verheven. |
principaliken. voornamelijk |
procederende. (part. praes. van procedeeren) vooruitgaande. |
procuratoer. zaakbezorger. |
proficeerden. (imperf. van proficeeren: lat. proficere) voortkwam. |
profiteliken. voordeelig. |
proper. (fr. propre) billijk, eigen, heerlijk. |
properlike. rein, naar behooren. |
prove. voordeel. |
provenen. toelagen. |
provideercappe. kap der voorzangers en, overgebracht op de personen, ook: voorzangers. (provideeren = voorzingen; providierers = voorzangers. Zie Bijdr. v/d. geschied, v/h Bisdom v. Haarlem IV. blz. 70, 71.) |
psalmoderen. de psalmen zingen. |
pulpitum. spreekgestoelte. |
purren. aanporren, aanzetten. |
quaed. moeilijk. |
qualiken. te nauwernood. |
qualiker (noch). nog slechter. |
questie. geschil. |
qwaert. kwart, vierdedeel. |
qwaet. onraadzaam. |
raauwelijke (eisch in rechten) in 't ruwe, niet nauw bepaald. |
rabauwen. schavuiten, landloopers. |
rabbelen, (verbum) kakelen, verward dooreen praten. |
rade houden (te). sparen. |
raecket. (praes. van raken) verhaal, beschrijf het. |
raeckse. raster, afrastering. |
real. werkelijk, ernstig. |
rechte. oprecht, waar. |
rechtelick. volgens ridderrecht. |
rechtevoort. aanstonds. |
recht ghetijde. goed getij |
recht wt. eenvoudig. |
rede. in gereed geld, aanstonds, onvoorwaardelijk. |
redelik, reliken. tamelijk. |
reeck (een groot). een heele rek. |
reedsten. gereedste, eerst voorhanden. |
reet. gereed. |
regghelanck. ruggelings. |
regiement. inrichting. |
regieren. bearbeiden. |
rekenden. (imperf. van rekenen) afrekenden. |
rekeninghe. laatste oordeel. |
reliken coops. tamelijke prijs. |
reschappen. gereedschap. |
reventher. (refter) eetzaal. |
reynighen. (infin.) schoon vegen (van zeeschuimers). |
reynliken. rein, zuiver, helder. |
reysen. (subst.) keeren, malen. |
richeit, rijckdom. de meest gegoeden onder de poorters. |
ryeden. (adj.) rieten. |
ryedt. (subst.) riet. |
| |
| |
rinnede. (part. praes. van rinnen, rennen) snel vlietende. |
roden. (subst.) roeden. |
roeck. rook. |
roer. schietgeweer. |
roeren. aanraken. |
roetgien. (dimin. van rots) kleine rots. |
roffianen. beulsknechten. |
roocke. reuk, geur. |
roop. roep, kreet. |
roopen, ropen. roepen. |
ropende. roepende. |
ropers. roepers. |
rorende. (part. praes. van roeren) roerende. |
rosghen (wt den). roodachtig. |
rosheer. paardehaar. |
ruede. roede, staf. |
ruwen (wt den). uit ruw hout. |
sacrament. h. communie of paasch-communie. Laatste kerkgerechten. |
sant. (imperf. van zenden) zond. |
sceel. verschil. |
scelling. stuiver. |
scerdyen. sardijnen, de bekende in olie gelegde vischjes (sardines). |
sceremonyen. plechtigheden. |
schabel. (latijn: scabellum) bankje. |
schae. schaduw. |
schaelgien. leien. |
schakeren en schakers. gauwdieven. |
schallicken. handlangers (schalk = knecht). |
schamel. onaanzienlijk. |
schamelheit. naaktheid. |
schavot. schouwplaats. |
scheepkijn. (dimin. van schip) schuitje. |
scheye. schede. |
schepe (te). op de vloot. |
scheriaer. droogscheerder. |
scherpeliken. scherp. |
schieden. (imperf. van scheiden) scheidde. |
schijne. gedaante. |
schilmeyen. schalmeien. |
schoen dach. klaar dach. |
schoender. zeer schoon. |
schoenre. schoone. |
schoorde. (imperf. van scheuren) scheurde. |
schore. scheur. |
schorlunen. vagebonden, poetsenmakers. |
schout. (imperf. van schelden) schold. |
schreuden. (imp. van schreeuwen) schreeuwden. |
schrijff. (praes. van schrijven) beschrijven. |
schuen. schoenen. |
schulen. schuilen. |
schut. bewapening, kruit en lood. |
scout. schuld. |
scoutquyte. kwijtschelding. |
scriven. schriftgeleerden. |
scrivent (scribent). schrijver van het schip. |
secrete. gevoeg, behoeften. |
secreteliken. afgezonderd. |
seinden. zenden. |
selsen. zelden. |
selveren (in sijn). bij zich zelven. |
sent. zending. |
serteyn. zeker. |
sicht. (praes. van zien) ziet. |
| |
| |
syeckte ende suchte. ziekte en ongeval. |
syedent. ziedend, kokend. |
syen. (part. perf. van zien) gezien. |
syen (om). om te zien. |
syende wt den grauwen. grauwachtig. |
sijdelmuere. zijmuur. |
sijn selven. zich zelf. |
simpelsanck. (cantus planus) gregoriaansch gezang, eenstemmig, tegenover falsobordone en meerstemmige muziek. |
sinceerlike. oprecht. |
sittelessen. zitplaatsen. |
slapellakens. bedlakens. |
slecht. eenvoudig, effen. |
slekijn. (dimin. van slede) sleedje. |
slinckerhant. linkerhand. |
sloghen. (imperf. van slaan) sloegen. |
sloghen op reyse. (imperf. van slaan) zich op reis begeven. |
slooch. sloeg. |
slootkijns. (dimin. van slot) kasteeltjes. |
slotel. sleutel. |
smadenisse. minachting. |
smoorden. (imperf. van smooren = verstikken) verstikten. |
snacrspel. harpen, violen enz. |
snaphanen. deugniet. (fr. chenapan). Zie Busken Huet, Land van Rembrand, blz. 473; Woordenlijst op Anna Bijns; Navorscher 1883, blz. 451. (snaphaan, overdrachtelijk een met geweer gewapend soldaat (man) in onderscheiding van een lansknecht). |
snijder. kleermaker. |
snode. schamele. |
soen. vredespraak, vergelijk. |
som. (eng. some) eenige. |
somencken. sommige. |
sommighe (die). eenigen. |
sonderlanck. in het bijzonder, voornamelijk. |
sonderlanghe. bijzondere. |
sonder nu. doch nu niet. |
soperliken. matig. |
sorgheliken. gevaarlijk. |
sorrichvoudich. bezorgd, zorgvuldig. |
sorrighende. (part. praes. van zorgen) bezorgd zijnde. |
sottinne. narrin. |
soutes. zoudt het. |
souwenyeren en souwenierders. soudeniers. |
specien. specerijen. |
spekel. speeksel. |
stacie. optocht. |
stade. bestendig. |
stadtghraven. Begraafplaats der stad. |
staet. prachtvertoon. |
stallaetgie. getimmerte. |
stant. (imperat. van staan) sta. |
starck. (eng. strong) zwaar (van wijn). |
starcken. bevestigen. |
stateliken. plechtig. |
stede. plaats. |
stedekijn en steetgien. (dimin. van stad) stadje. |
steenroodtze. steenrots. |
stenyghen. steenachtig. |
stick. stok. (sijn stick in de hant gheven, stok en bal in de hand geven, gepast antwoorden.) |
stick schieten (op het). naar het doel schieten. |
| |
| |
styerde (int herte). (imperf. van sturen) in 't hart gaf. |
stoc. gevangenis. |
stoensel. steun. |
stonden an (van). aanstonds. |
stoop. vochtmaat = 5 pinten. |
stove. badhuis. |
stoven. baden. |
strack. recht. |
stradioten. middeleeuwsche bereden krijgsknechten. |
stranghe. Strand. |
straten. (hoogd. landstrassen) heirwegen. |
strecken. wat dringen. |
stroe. stroo. |
sturdende. (part. praes. van storten) stortende. |
sturff. (imperf. van sterven) stierf. |
subiteliken. haastig, snel. |
suer. bezwaarlijk, moeilijk. |
suete. lieve, aangename. |
sulcks. daartoe. |
suldi. zult gij. |
sulste (du). gij zult. |
suverlik. bevallig, aardig, schoon. |
swickboom. doornboom. |
swijcker. suiker. |
taalman. zaakwaarnemer, pleitbezorger. |
tabernakel. moeder (moederschoot waarin Jesus gedragen is). |
taerlinghen. dobbelsteenen. |
tafel. marmeren plaat. |
tafel rond. gemeenschappelijke tafel. |
tapeeten. tapijten. |
tapesserie. geborduurde stoffen. |
teerden. (imperf. van teren) aten, verkwikten zich. |
teffens. te gelijk. |
teghens. met. |
teghenswoordich. ten toon. |
tellegheren. takken. |
telliken. telken. |
tempeest. (fr. tempête) storm. |
temperden. (imperf. van temperen) verkoelden. |
tenden. op het einde. |
tentkijns. (dimin. van tent) tentjes. |
tergy. zoete wijn. |
ternoyen. steekspelen. |
terru. tarwe. |
testamentoors. uitvoerders van den uitersten wil. |
themet. te gelijker tijd. |
theynden (dair). aan het einde daervan. |
thezen. (tobben ende) sukkelen. |
thoornkens en thoornkijns. (dimin. van toren) torentjes. |
tijden (bij). ten tijde. |
tijtelik. aardsche. |
toech an. (imperf. van togen; lat. toga) trok aan. |
toecoomste. komst, aankomst, nadering, bezoek. |
toegemaeckt. (part. perf. van toemaken) uitgedoscht. |
toenen. (infin.) toonen, aan den dag leggen. |
toestoten. op iemand afkomen. |
tofen. (praes. van toeven) vertoeven. |
tom (om en). rondom. |
tonsent. bij ons te lande. |
torrens. beek. |
toven. talmen, toeven, vertoeven. |
toyten. tuiten. |
tracteeren. handelen, spreken. |
tralien. hekwerk. |
| |
| |
transsenieren. geld afpersen. |
trybuyt. schatting. |
triumpheliken. overheerlijk. |
triumpheren. zich vroolijk maken. |
troestelike. vertroostend. |
trosluyden. wapenknechten. |
trosman. tolk. |
trouweliken. getrouw. |
truytzelmans. tolken. |
tue. toe. |
turyfyceert. (praes. van turyficeren) bewierookt. |
tuuch, tuych. getuigenis, verklaring. |
tuycht. (praes. van tuigen, getuigen) getuigenis geeft. |
twijfelachtig. in twijfel. |
vten. uitdooven, blusschen. |
valt. ontstaat, komt. |
van daen, van dan. (hoogd. von dannen) van daar. |
vant. (imperf. van vinden) vond. |
vast. middelerwijl. |
vaste bij. dicht bij. |
vasticheyd. zekerheid. |
vechtelic. vechtpartij. |
veelheit. getal, menigte. |
veer. verre. |
venkoel. venkel. |
verblien. (subst.) verblijden. |
verbroect, verbruect. verbeurd. |
verburghen. (part. perf. van verbergen) begraven, besloten, verborgen. |
verclarincks. verklaring, openbaring. |
verclarincks doen. verklaring geven. |
vercloecken. (subst.) stoutmoedigheid. |
verde. verre. |
verde het syenste. verreweg het beste. (eigenlijk: het best gezien.) |
verderffenisse. verwoesting, ondergang. |
verdinckde. (part. perf. van verdingen) bedongen. |
verdoen. beschikking. |
verdrach. verwijl. |
verduchtende. (part. praes. van duchten) vreezende. |
verdurret. (part. perf. van verdorren) verdord. |
verduvelt. door den duivel bezeten. |
vergaederinge. samentrekking, vereeniging. |
verghadert. bij-een stonden. |
verghaen. (praes.) vervallen. |
verheven. (part. van verheffen. fr. rehaussé) bekleed. |
verhoecht. verheugd. |
verholentheit. verborgenheid. |
verhoorden. (imperf.) vernamen. |
verlast. belast. |
verlaten worden. (part.) ontslagen. |
verliken. tot een vergelijk brengen. |
verloos. (imperf. van verliezen) zich bluschte. |
verloringhe. verlies. |
verlozen. (infin.) verlossen. |
vermaledide. (imperf. van vermaledijen) vervloekte. |
vermaledijd. verwenscht. |
vermeet. (praes. van vermeeten) verstouten. |
vermuet. vermoeid. |
vermuetheyd. moeite. |
vernyewinck. vernieuwing (der krachten) verfrissching. |
| |
| |
vernogen. (infin.) vergenoegen. (pacificare). |
vernufte. verstandige, scherpzinnige. |
verpoesen. (infin.) verpoozen, rust nemen(voor zekeren tijd). |
verrue. verf. |
verruwe. kleur. |
verscheyden. (part. perf. van scheiden) gescheiden. |
verscheyden. afgelegen, verwijderd, afkeerig. |
versyeren. zich voorstellen, bedenken. |
versikel. (lat. versus, dimin. versiculum) klein vers. |
versmoord. (part. perf. van versmoren) vermoord. |
versoch. bezoek, toeloop. |
versochten. (imperf. van verzoeken) bezochten. |
versoken, versocht, bezoeken, bezocht. |
versokinghe. bezoek. |
versaemt. (part. perf. van verzamelen) vereenigd, vergaderd. |
verstandele. (schippers) die hun werk verstaan. |
verstandelen. scherpzinnige mannen, helder van hoofd. |
verstant. begrip. |
verstant (wt haer). zinneloos. |
versteken. verstoken. |
verstonden. (imperf. van verstaan) gewaar werden. |
verstont. (imperf. van verstaan) vernam. |
verstoort. (part. perf. van verstoren) in aanzien heeft doen dalen. |
verstouten. stouter maken, ophitsen. |
vertoven. (verb.) verwijlen, talmen. |
vertoven. (subst.) oponthoud. |
vertreck. verwijl. |
vertrecken. verhalen, vertellen. |
vervaren. schrik aanjagen. |
vervoirdert. (part. perf. van vervorderen) zich verstout heeft. |
vervollich. overlast, vervolg. |
verwandelt. (hoogd. verwandeln; part. perf.) veranderd. |
verwaren. bewaren. |
verweckt. (part. perf. van verwekken) opgewekt. |
verwilkoren. door gelofte verbinden. |
verzouten. overzouten. |
vespereyen. na den noen. |
veteren. (eng. fetter) ketenen, boeien. |
veylighen. veilig houden. |
vichtpoorte. eene poort te Jerusalem. |
vieschen. wisschen, tienen, lage wilgeboomen. |
vyeraeert. (eigenlijk: vijeriser) eene gewone munt in onze provincien in het laatst der 15e en begin der 16e eeuw, waarde een stuiver; dubbele vuurijzers waren ook in omloop en golden twee stuivers. |
vyleynicheits. (gen. partitiv.; fr. vilanie) laaghartigheid. |
vynden. vinden. |
vytaelgie. (victualie) teerkost. |
virtuyt, virtute. (fr. vertu) kracht. |
visenteren. bezoeken, vereeren. |
visenteringhe. bezoek. |
vleyschelickheiden. dartel vermaak. |
| |
| |
vleyscheliken. eigen, met vleesch overdekt. |
vlijden. vlieden, vluchten. |
vlijteliken. ernstig, scherp. |
vloeghelende. (part. praes. van vleugelen) knevelende. |
vluer. vloer. |
vlus. zoo even, dicht. |
voechden hem mit. voegden zich bij. |
voecht. (praes. van voegen) veroorlooft. |
voel. veel, veelvuldig. |
voel al. veel al. |
voerburcht. voorburcht. |
voeren (te). overlaten aan. |
voerghaen. (part. perf. van vergaan) vergaan. |
voer heen. nader. |
voer hem te syen. uit te zien. |
voermaels (hyer). in vroeger tijden. |
voersaghen. (imperf. van voorzien) zorg voor droegen. |
voer sich syen. op zijne hoede wezen. |
voersichtich. bedachtzaam. |
voersichticheit. goed beleid, besturing. |
voersyen. part. perf. van voorzien. |
voerspuedicheyt. voorspoed. |
voerstaen. beschermen. |
voert. Aanstonds, dadelijk. |
voerwaert. voordeelig, voorspoedig. |
voghel grijp. grijpvogel. |
vollenbrenghen. (infin.) volbrengen. |
vollenbrocht. (part. perf. van volbrengen) volbracht. |
voor heen. vroeg, bij tijds. |
voortdan. verder. |
vorderden. (imperf. van vorderen = voortgaan) gingen voort met. |
vorderen. volbrengen. |
vorsch. versch. |
vreemdeliken (alte). zeer zonderling. |
vredelick. rustig. |
vreseloos. niets ontziende. |
vrijden. bevrijden. |
vryden. vrij houden. |
vrij hoff. open hof. |
vroechde. vreugde. |
vrome (vroom). dapper, manhaftig. |
vromeliken. dapper, manhaftig. |
vromen. (lat. firmare) versterken. |
vrooch. vroegtijdig. |
vueren. (imperf. van varen) vaarden. |
vuerichlik. hartstochtelijk. |
vuerighe. voorgenoemde. |
vuet (te). te voet. |
vul. vol. |
vulven. (lat. vulpes) vossen. |
vutganc. einde, slot. |
vuyl. (fr. vilain) laaghartig. |
waeckt. (praes.) bewaakt. |
waen (van). van waar. |
waerlike (luyden). wereldsche lieden, leeken. |
waert sake. mocht het zijn. |
wambays. wambuis. |
wanderen. zwerven, trekken, (ook wel wandelen). |
wane. (praes. van wanen) ik stel mij voor. |
wanen. meenen. |
wannen. zuiveren. |
want. dewijl dat. |
want. wand. |
wapene (in). met gewapende, weerbare mannen. |
| |
| |
warden. worden. |
wateren. (infin.) aanlengen. |
waterkijn. (dimin. van water) watertje. |
wech leyde. uit de waereld maakte. |
weder. hetzij. |
wedersegghen. tegenspraak. |
wedspel. weddingschap. |
weer doende (alle die). alle moeite doende. |
weer sijn (in die). overeenkomst sluiten. |
wel. tamelijk. |
welghecyerde. fraai versierde. |
wellustigh. weelderig. |
werachtigh. weerbaar. |
werderen. waardeeren. |
weren (sich). van zich afweren, zich verontschuldigen. |
werkende. (part. praes. van werken) doende, verrichtende. |
wermoeshoff. warmoezierstuin. |
werven. verwerven. |
wes. hetgeen. |
wete. aankondiging, bericht. |
wetenheit. kennis. |
wichteren. lieden, luidjes. |
wye. wie. |
wyet. wie het. |
wyesch. wisschen, tienen, lage wilgeboomen. |
wyesch. (imperf. van wasschen) waschte. |
wil. eisch. |
wilden. voornemens waren te gaan. |
willich. bereid, gereed. |
willichlicken. vrijwillig. |
winkelen. hoeken, afgezonderde plaatsen. |
winnen. verdienen. |
wite. witte. |
woenstat. woonplaats. |
wonder. ongelooflijke dingen. |
woort niet (een). geen woord. |
woudaer. wilde er. |
wrachten. (Infin.) doen, volbrengen. |
wreet. onstuimig. |
wronghe. in elkaer gedraaide hoofddoek, tulband. |
wt. uit. |
wter. uit de. |
wt desen. om deze reden. |
wter mate. bij uitstek, bovenmate. |
wtgaen. afreizen. |
wtgeback. uitgemetselde bak. |
wtgedinc. buiten gesloten. |
wtghehouden. uitgehouwen. |
wtgeset. uitgezonderd. |
wt nyewicheyt. uit nieuwsgierigheid. |
wtreijen. zich in slagorde (rijen) opstellen. |
wtsyen. aanzien. |
wtstortinghe. verspilling. |
wul. wol. |
ymmen. hymnus, in den kerkzang. |
zade. geslacht. |
zaly. salie. |
zauzijnskijns. (dimin.) worst. |
zay. saai. |
zede (ter). ter zee. |
zeede. zee. |
zeel. koord. |
zeets (des). van de zee. |
zijdeldoer. zijdeur. |
znevlockten. (imperf.) bestrooiden met sneeuwvlokken. |
zonyen. troggen. |
zoudaen. sultan. |
zout. kostwinning. |
zuete. zoete. |
|
|