Bedevaart naar Jerusalem in 1525

Abdij van den H. Antonius bij Vienne
(Provence, Frankrijk).

Het leven van den H. Antonius, den oudvader der kloosterlingen, (geb. A^o 251 † 356) is aan velen hetzij dan in alle bijzonderheden, of in algemeene omtrekken bekend. Hij stierf op den top van een hoogen berg ergens in de omstreken van Thebe, zijn gewoon verblijf sedert zijn manlijken leeftijd, en eerst ruim twee eeuwen nadat hij was overleden, in het jaar 561, werd zijn stoffelijk overblijfsel ontdekt en met alle plechtigheid naar Alexandrie overgebracht. Van daar stelde men het een eeuw later, tijdens de verwoestingen door de Saracenen, in veiligheid te Constantinopel. Doch ook hier mocht het niet voor goed eene rustplaats vinden. Josselin, een edelman uit Dauphiné, voerde het tegen het einde der 10^de eeuw naar Vienne, (in Provence, Frankrijk) en stelde het in de hoede der Benedictijnen, wier klooster, genaamd Montdidier, op vier mijlen afstands van die stad was gelegen. Toen Gaston, een ander edelman uit dezelfde landstreek, in het jaar 1070 eene bedevaart naar Montdidier had gedaan en door de voorspraak van den heiligen Antonius van eene bedenkelijke kwaal was genezen, stichtte hij daar ter plaatse een gasthuis tot verpleging van lijders aan dezelfde ziekte waarmede hij bezocht was geweest en welke men St. Antonius-vuur noemde, opdat deze ongelukkigen

[p. XXII]

door aanroeping van dien heilige op zijne voorbede genezing mochten vinden. De ordebroeders, die Gaston in het gasthuis plaatste, werden erkend als de orde van St. Antonius. Uit hun klooster, tot abdij verheven, is de orde der reguliere kanunniken van St. Antonius voortgekomen, bevestigd door Urbanus II en door het Concilie van Clermont in 1095. Zij werd in 1777 samengevoegd met de orde van Maltha, maar door de omwenteling van 1789 vernietigd.

Montdidier was reeds vroeg eene druk bezochte bedevaartsplaats geworden en wij zien, dat zelfs uit Haarlem pelgrimagien daarheen werden ondernomen.¹⁾

1) Zie blz. 244 hierachter. Daar staat in de noot ‘Vienne in Dauphiné’, lees: ‘Vienne in Provence.’