Lusthof van Christelyke dank- en beedezangen

[p. 268]

Klagte Eenes Geloovigen over het overblyfsel der Zonden.

Rom. vii. vers 22 tot 26. Ik hebbe een vermaaken in de Wet Godts naar den inwendigen mensche.
Maar ik zie een andere Wet in myne leeden, welke strydt tegen de Wet myns gemoeds, ende my gevangen neemt onder de Wet der zonde, die in myne leden is. enz.

Toon. Psalm 36 en 68.

I.

Wat heeft men op de Hemelbaan,

Myn Godt, al worstlens uit te staan!

Wat valt 'er al te lyden!

Wat dient 'er niet gemydt, gelaakt,
Gezwoegt, gebeên, gezorgt, gewaakt!

Wat is 'er a! te stryden!

Wat valt het vleesch ons bang en zuur,
Hoe lokt de Waereld uur op uur,

Wat spant de Satan netten?

Wat brouwt hy al arglistigheid,
Waar door hy ligt de ziel verleidt

Tot schending van uw wetten!

II.

De Wet der zonden heerscht wel niet,
Maar baart de Ziel noch veel verdriet,

En werk, om haar te dooden:

Want jaag ik naar het geest'lyk goed,
De zonde hindert nog myn voet,

Schoon haare magt ontvlooden.

Dus is ook d'oude boose mensch
Noch niet geheel gekruist, naar wensch,

Myn ziel tot bittre smarten;

Want myn vermaak is uwe Wet,
Daar op is myne ziel gezet,

Die kleef ik aan van harten.

[p. 269]

III.

Wie zal my van dien droeven staat,
Dat overblyfzel van het kwaad,

Op aarde gantsch bevryden?

Wanneer zal ik eens heel en al
U dienen, zonder zondenval,

En my rondom verblyden?

Wanneer zal myne ziel den dag
Aanschouwen, om in vol ontslag

Van zonden U te leeven,

En zonder smert of struikeling
Te wandlen, om in alle ding

U rechten dank te geeven?

IV.

Ach wapen my met Helm en Schild,
Daar al het kwaad zyn kragt opspilt,

Sterk my door uw vermoogen.

Ach! lei my op dit lieflyk spoor,
Door uwen Geest, de Waereld door,

Hou my steeds in uw oogen.

Gy laat uw vast verzeegelt pand,
Het werk van uwe sterke hand,

In Eeuwigheid niet vaaren,

Maar zult my voor het helsch geweld,
Hoe listig op myn val gestelt,

Ook zekerlyk bewaaren.