| |
| |
| |
Zielsverugd en Roem van eenen Geloovigen en Verzeekerden in Christus.
Rom. VIII. vers 33 tot 39. Wie zal beschuldiginge inbrengen tegen de uitverkorenen Godts? Godt is 't die regtvaardig maakt.
Wie is 't die verdoemt? Christus is 't die gestorven is, ja dat meer is, die ook opgewekt is: die ook ter regterhand Godts is, die ook voor ons bidt, enz.
| |
Toon: Psalm 24. 62. 95. en 111.
I.
GOdt zy gelooft met blyden toon,
Die zynen eengebooren Zoon
Niet heeft gespaart, maar schonk ten leeven;
Die ons door zyn heilryke magt,
En overvloed van liefd' en kragt
Met Christus ook zal alles geeven.
| |
II.
Al wat ter hoogste Zaligheid
Dient voor een sterflyk mensch bereidt
Is in, en door Godts Zoon te vinden,
Wiens Geest ons blind verstand verligt,
En in het hart zyn Tempel stight,
Ja ons verzeegelt, als zyn vrinden.
| |
| |
| |
III.
Wie brengt'er dan beschulding' voort
Op hem, dien Jesus toebehoort
Om Hem ten eigendom ook t'erven?
Hy heeft voor ons de wet voldaan,
En naar dien inhoud zyne paên
Gerigt op aarde, voor zyn sterven.
| |
IV.
Godt Vader spreekt zo heilryk uit
Zyn eeuwig vry genaê-besluit,
Vergeevinge van straf en sonden,
'T recht om ten leeven in te gaan;
Wyl Jesus heeft als Borg voldaan
En Hem verzoent door zyne wonden.
| |
V.
Die Zoon, die onbevlekt de dood
Heeft ondergaan, om uit dien nood
En vloek der wet ons uit te trekken;
Die daarom wierd in 't graf geleidt,
Tot zynes doods verzekertheid,
Dogh dien Hy weder op moest wekken.
| |
VI.
Gelyk Hy ook is opgestaan,
En als Verwinnaar uitgegaan,
Om al dit Heil zyn volk te schenken;
Die in triomf opvoer voor 't oog
Der Jong'ren, om ons, van om hoog,
Ten leeven, door zyn Geest, te drenken.
| |
VII,
Die nu by zynen Vader zit;
En om zyns rechts toeëigning bidt,
Ja zorge draagt voor d' uitverkoornen;
Dien Hy al, naar zyn Woord, op aard
Verligt, bestiert en wederbaart,
Door zynen Geest, als Nieugeboornen.
| |
| |
| |
VIII.
Als Hemelingen, die den smaak
Van 't eeuwig zalig zielvermaak,
Ten voorproef al in 't hart erlangen;
Volhardend' in 't gebedt tot Godt,
In Christus Naam, om 't vol genot
Daar van, na hunnen dood, t'ontfangen.
| |
IX.
Wat kommer, angst, wat tegenspoed,
Rukt uit ons hart dit Hemelzoet?
Niets kan ons van zyn liefde scheiden:
Geen Duivel, Waereld, noch de dood.
Held Jesus vrydt ons van den nood,
En zal ons tot zyn Vader leiden.
| |
X.
Den Satan, met zyn helsch geweld,
Heeft Hy, voor eeuwig, neergevelt.
Zyn regt heeft hem de magt ontnomen,
Niet eene ziel zal door zyn list
En brieschend' omgang zyn gemist,
Van Jesus uitverkoorne Vroomen.
| |
XI.
Wie brengt beschuldigingen in,
Daar Jesus is ons zielgewin.
Zyn regt, zyn Heiligheid, zyn lyden,
Is 't eigen voorregt der Gemeent',
Die met dien Heiland is vereent,
Die haar van allen ramp zal vryden.
| |
XII.
Myn ziel, door smart eerst neêrgebukt,
Wordt nu door liefde weggerukt,
Om Godt in dankbaarheid te leeven.
O zoete Jesus, stier myn gang,
Dat ik hier van myn leeven lang,
In Heiligheid, U dank mag geeven.
|
|