Lusthof van Christelyke dank- en beedezangen
(1715)–Daniël Willink– Auteursrechtvrij
[pagina 131]
| |
Op de Maate van den 77 en 86. Psalm.I.Wat 's de mensch als stof en aarde,
Nietig, broos, van geener waarde,
Als een glas dat haastig splyt;
Als een leeven vol van strydt;
Dan door blyschap opgeheeven,
Dan door droefheid neergedreeven,
Hier gelachen, daar geschreit,
Een gewiss' onzeekerheid.
| |
II.'k Voel, helaas! myn harte prangen,
Vreeze heeft myn ziel bevangen,
Neergevelt ligt al myn moet
Door deez' naare tegenspoed:
Nu aan 't zuchten, nu aan 't klagen,
In 't gezicht de smart gedragen,
Die my angstig maakt en pynt,
Dies al myne vreugd verdwynt.
| |
[pagina 132]
| |
III.Wat mag toch de reeden weezen,
Dat die ramp my is gereezen,
Daar een ander vrolyk leeft,
En gerusten voorspoed heeft:
Zou Godt myner wel vergeeten?
Wyl ik treurig neergezeeten,
Worstel met een droevig kwaad,
Dat my diep ter harte gaat.
| |
IV.'t Zyn de vrugten van myn zonden,
Want daar wordt geen kwaad gevonden
By Godt 't Alleropperst goed,
Die my maar herdenken doet,
Aan het kwaad dat ik bedreeven
Heb, geduurende myn leven,
Toen ik moedig en vol waan,
Wandelde de breede baan.
| |
V.Dog ik zal in deez' elenden,
My tot mynen Vader wenden,
En Hem smeeken in den nood,
Arm van geest, van hulp ontbloot;
Ik zal Hem myn schuld belyden,
En Hem bidden my te vryden,
Van dit droev' en naare kruis,
Dat my aantreft en myn huis.
| |
VI.Dog ik hoop op zyn Genade,
Die Hy my weêr, vroeg of spade,
Om het bloed van zynen Zoon,
Toonen zal van 's Hemels troon;
Dies zal ik te recht betragten
Loutre Godtsvrucht, voorts my wachten
Van al 't kwaad, en dus tot eer
Wandlen van myn Godt, myn Heer.
| |
[pagina 133]
| |
VII.Dies, wat buigt gy u zo needer
O myn ziel! in dit onweeder
Van den bangen tegenspoed!
Ey schep weer een' nieuwen moed!
Hoop op 's Heeren hulp van boven,
Dien gy noch volmaakt zult looven:
Want Hy zyn genade geeft,
Aan die Hem boetvaardig leeft.
| |
VIII.Weg dan, oorzaak van dit kwaade!
Zonden, die Godts ongenade
Waardig zyn, ja die 't verderf
Krygen tot hun loon en erf.
Neen myn ziel, betragt vol vreugden
t'Oeffenen van alle deugden;
Jaag op deezen goeden voet,
Naar het eeuwig Hemels goed.
|
|