Lusthof van Christelyke dank- en beedezangen

[p. 128]

Bruilofts vreugdezang.

Spreuk. V. Vers 18. 20. en 21. Verblydt is van wegen de Huisvrouw uwer jeugd.
Ende waarom zoudt gy, myn Zoon, in eene vreemde doolen, ende den schoot der onbekende omvangen.
Want eens iegelyks wegen zyn voor de oogen des Heeren: ende hy weegt alle zyne gangen.

Op de Wyze: Hoe schoon licht ons de Morgenstar.

I.

De beste vreugde die op aard

Te vinden is, en meerder waard

Dan alle waerelds schatten;

Is een oprecht vernoegzaam hert,

't Geen door geen Nyd ontroert en werdt,

Maar vreede zal bevatten,

Daar geen,

Schynreên,

Vuile lusten,

't Hart ontrusten,

En 't genoegen

Vry blyft van een schuldig wroegen.

[p. 129]

II.

Nu is 't een dag van blyde vreugd,

Van vrolykheid en van geneugt,

Nu Bruid en Bruigom paaren:

Die beiden, eens van hart en zin,

Bewoogen door een reine min,

Elkander trouw verklaaren,

Om al,

't Geen zal,

Na dit trouwen,

Zich ontvouwen,

t'Zaam te draagen,

Met eenparig welbehaagen.

III.

Gezegent is de Huwlyxstaat,

Gerecht naar 's Heeren Wet en raad,

En in Zyn' vrees begonnen:

Want Godt verlaat die menschen niet,

Die Hem vertrouwen in eerbied;

Met Godt is 't al gewonnen:

Verzint,

Begint,

Met den Heere,

t'Zyner eere,

Want zyn zegen

Wordt hier dus van Hem verkreegen.

[p. 130]

IV.

O Godt, Gy die de Huwlykswet

Hebt van 't begin af ingezet,

Op dat elk kuisch zou leeven;

En dus het menschelyk geslacht,

Hebt tot uw Eere voortgebragt,

Om hulp elkaêr te geeven.

Stort, Heer,

Mild neêr

Veele Deugden,

Veele Vreugden,

In de harten

Van dit Paar: Vrydt hen van smarten.

V.

Laat geen onrein' onguure geest,

Besmetten 't zuiver Bruiloftsfeest,

Niets moet de vreugde stooren.

Dit Huwlyk zy, Heer, naar uw Woord

Zo wordt het door geen ramp gestoort,

Als elk uw Lof zal hooren:

Want U,

Komt nu,

Opper-Heere!

Lof en eere,

Voor uw goedheid,

En all' onverdiende zoetheid.