Lusthof van Christelyke dank- en beedezangen

[p. 119]

Voor een reiziger.

Pzalm CXXXIX Vers 7, 8, 9 en 10. Waar zoude ik heenen gaan voor uwen Geest? ende waar zoude ik heenen vlieden voor uw aangezigte?
Zo ik opvoere ten Hemel, Gy zyt daar; of beddede ik my in de Helle, zie gy zyt daar.
Naame ik vleugelen des Dageraads: woonde ik aan 't uiterste der Zee;
Ook daar zoude uwe hand my geleiden: ende uwe Rechterhand zoude my houden.

Stemme: Uit mynes hertsen gronde.

I.

ô Heilbron der Genade

Laat uw voorzienigheid,

My leiden vroeg en spade,

Den weg my voorbereid:

Op dat ik tot uw eer

Bevordre myne wegen,
En dat ik U daar tegen,

Vergelde dank en eer.

II.

Behoed my voor die menschen

Die in vernisten schyn,

Op reis my 't goede wenschen

Doch die verraders zyn;

Of zulke wier gesprek,

Door vuil' ontuchtigheeden,
Bederven goede zeeden,

Een jammerlyk gebrek.

[p. 120]

III.

Ey laat myn doen gelukken

Het oogmerk dezer reis,

Geen ongeval my drukken,

Myn weg zy naar uw eisch.

Bescherm terwyl myn huis,

Naar uw goed welbehaagen,
Voor rampen en voor slagen,

Voor schade, brand of kruis.

IV.

Leer my uit uwe werken,

Waar ik ooit zet myn voet,

Uw Magt en Goedheid merken,

Tot troost voor myn gemoed:

Leer my uw sterke hand

Uit alles regt beschouwen
Om vast op U te bouwen,

Met een verligt verstand.

V.

Om U in alles t'eeren,

Want Gy zyt over al,

Waar ik mogt gaan of keeren

Langs bosschen, berg en dal.

Niets kan zich, voor uw oog,

In 't duistere verschuilen,
In hoolen of in kuilen,

Die 't al ziet van om hoog.

[p. 121]

VI.

Maar wyl eens Christens leeven

Is als een reis op aard,

Dan hier, dan gintsch gedreeven,

En eindlyk Hemelwaart,

Zo laat uw goeden Geest,

My stieren op uw wegen,
En maaken gants geneegen

Tot Deugden onbevreest.

VII.

Om namaals eens t'ontfangen,

Daar ik met vreugd op hoop,

Die volle zielsbelangen

Op 't einde van myn' loop:

Om U Goeddoende Heer,

In 't Vaderland hier boven
Te leeven en te looven,

Uw heerlykheid tot eer.