Lusthof van Christelyke dank- en beedezangen

[p. 122]

Voor een zaayer, land- of bouwman In den Voortydt.

Pzalm CXXVI. Vers 5 en 6. Die met traanen Zaajen, zullen met gejuich maayen.
Die het zaad draagt dat men zaayen zal, gaat al gaande en weenende: maar voorzeeker zal hy met gejuicht wederkoomen, dragende zyne schooven.

Op de Wyze van den 128 en 130 Psalm. Of Wilhelmus van Nassouwen.

I.

ô Godt die uwen regen

Zo vroeg als spade giet

Op 't aardryk allerweegen,

En uwe zon gebiedt,

Door haare warme straalen,

In 't doorbevochte land,

Te koestren en t'onthaalen

Haar toevertrouwde pand:

[p. 123]

II.

Gy moet den wasdom geeven,

Of 't is vergeefs gezaait.

Geen nooddruft voor het leven,

Wordt zonder U gemaait,

De Mensch mag 't zaad vertrouwen

Aan d'omgeploegden grond,

Maar Gy, Heer, moet het bouwen

Op zynen tyd en stond.

III.

Ik zaay dan t'uwer Eere,

In hoop op uwe macht,

Waar door Gy 't kunt, ô Heere!

Uitspruiten doen in kragt:

Laat d'akkers en de velden,

Aan elk ter rechter tyd,

Uw groote goedheid melden.

Maak my door d'oegst verblydt.

IV.

Dat ik het mag beleeven

Om by het rype graan,

U dankbaar d'eer te geeven:

Als 't volk zal zikkels slaan

En binden 't koorn aan schooven,

Laat dan myn innig hert,

Uw milde goedheid looven,

Van wien 't verkreegen werdt.

V.

Op dat ik die genade

Dankbaar beleven mag,

Zo leer my vroeg en spade

Te wandlen met ontzag,

Voor U en naar uw wetten,

Op dat ik nu voortaan,

Een vasten loop mag zetten

Op uwe deugden baan.