Lusthof van Christelyke dank- en beedezangen

[p. 102]

Voor een jongeling.

Predik. XII. Vers. 1. Gedenk aan uwen Schepper in de dagen uwer Jongelingschap, eer dat de kwade dagen koomen, ende de Jaaren naderen, van welke gy zeggen zult, Ik hebbe geen lust in dezelve.

Op de Wyze. Is liefde zoet lyden.

I.

ô Heere, wiens oogen

De harten doorzien,

Wiens krachtig vermoogen,

Doet alles geschiên;

Die alle de paden

Des menschen beschouwt,

Voor wien men geen daaden

Verborgen hier houdt:

Leid my op de wegen

Langs 't Hemelsche spoor,

Naar Sion geleegen,

De Waereld hier door.

[p. 103]

II.

Op dat ik myn gangen,

Gedachten, beleid,

Myn pooging, belangen,

Tot deugden bereidt,

Rigt naar uw geboden,

Zo heilzaam en klaar,

De wellust ontvlooden

Met al haar gevaar;

Wyl ik van myn leeven,

Myn wandel en doen,

Moet reekenschap geeven,

Zo wil my behoên.

III.

Gy kent Heer de loosheid

Der Waereld, haar schyn,

Ons vleesch en zyn broosheid,

Waar door wy haast zyn

Verlokt tot de zonden,

Dat kankerend kwaad,

Door listen, door vonden,

Verlokkend gelaat,

Met konsten, met greepen,

Die ook menigwerf

Den Jongeling sleepen,

Naar 't eeuwig verderf.

[p. 104]

IV.

Schenk my dan hier teegen

Een tegengift, Heer,

Om op uwe wegen

Te staan, tot uw een,

Op dat hun vermoogen,

Hun list en geweldt,

Hun schoonschynend poogen,

My nimmermeer velt;

Maar dat ik door 't stryden,

Onder de banier

Van die U belyden,

Verkryg den Laurier.

V.

Laat dus zyn myn wandel,

In Christus, met vreugd,

In Godtsvrugt, een handel,

In zuivere Deugd;

Om daar door te stichten

Die nevens my gaan,

En hen te verpligten,

Dit spoor in te slaan.

Terwyl Gy myn werken

Ook zegenen zult,

En in my versterken

'T Geloof en gedult.