| |
| |
| |
Christelyke Gezangen.
Morgenzang.
Psalm XCII. Vers 2. en 3. Het is goedt dat men den Heere love, ende uwen Naame Psalmzinge, o Allerhoogste. Dat men in den Morgenstond uwe goedertierenheid verkondige. Psalm. CVIII. Vers 3 en 4. Ik zal in den dagenraat opwaaken, ik zal u loven onder de Volken, o Heere.
| |
Op de Wyze van: O Heilig Zalig Bethlehem!
I.
Op, op, de liefelyke glans
Der zon met haar vergulde straalen,
Ryst aan den hoogen Hemeltrans;
Dies moet ik Godt myn plicht betaalen.
| |
II.
Het snel gevogelt' kwinkeleert,
Het vliegt en huppelt op de boomen
Van blyschap, daar het niets ontbeert,
Bevrydt van kommer, zorg, en schroomen.
| |
| |
| |
III.
Zou ik dan by den dageraad,
Op 't logge bed, nog langer ronken,
Daar alles heerlyk voor my staat,
Tot eer van Godt, in kragt te pronken?
| |
IV.
O neen. Ik treed' ter rustplaats uit,
Genood door d'aangenaame klanken,
En 't zielverrukkende geluid,
Om Godt, het Eeuwig licht, te danken.
| |
V.
Die my bevrydt heeft, deezen nagt,
Voor ramp, voor schade, ziekt' en sterven;
Daar andren schielyk, onverwagt
Gestorven, 't lieve daglicht derven.
| |
VI.
Daar legt het duist're nagtgewaad.
De daglivrei weêr aangetoogen;
Terwyl de gulde zon opgaat,
En alles opent voor onz' oogen.
| |
VII.
Maar eerst zal ik met hart en mond,
Myn Godt voor al zyn goedheid looven,
En wagten op dien goeden grond
Zyn zeegen op myn werk van booven.
| |
VIII.
O Godt, die my het leeven schenkt,
En over my uw zon laat ryzen;
Die my uit blyschaps beeken drenkt,
Bereid my om uw Naam te pryzen,
| |
| |
| |
IX.
Laat 's leevens ligt, uw goeden Geest,
Myn duister hart en brein verligten,
Dat Gy moogt zyn van my gevreest,
En ik mag mynen pligt verrigten.
| |
X.
Ontlast my van het duister kleedt,
Het schandig kleed der vuile zonden.
Maak my tot uwen dienst gereed,
Regtveerdig my om Christus wonden.
| |
XI.
Bekleed my met het rein cieraad,
Het Bruilofskleed van myn' Beminden,
Myn' Heiland, die steeds voor U staat,
In wien alleen ik troost kan vinden.
| |
XII.
Zo zal ik, wel vernoegt en bly,
Myn arbeid, in uw' vreeds, beginnen,
Wanneer uw Geest steeds blyft by my,
En stiert myn gangen en myn zinnen.
| |
XIII.
Tot ik voleind heb 's leevens loop,
En na myn sterfuur opgenoomen
Mag worden, daar myn lust en hoop
Zig vestigt, om by U te koomen.
|
|