Nalatenschap. Dicht- en toneelstukken

[p. 87]

Ter feestviering van Rubens.aant.

Rubens zonne ryst ten hoogen!
Wie kan op een glorie bogen
Vergelykbaer met de zyn'?
Rubens' werk dat was de myn,
Waer zyn beste volgelingen
't Edelst kunstgoud uit ontvingen,
Dat hun vlyt beloonen kon.
Nog is Rubens' kunst de bron,
Die den lande voort blyft vlieten.
Zy doet de eerplant weelig schieten
Aen de boorden van de Scheld
Voor zoo menig schilderheld,

[p. 88]

 

Die, op Rubens' grafzerk knielend,

 

En, zich met zyn geest bezielend,

 

Bidt dat ook een scheppingstrael

 

Op de kruin hem nederdael'.

 

Antwerp! ja, in uwe wallen

 

 

 

Blyft de kunst des meesters brallen,

 

Door geen vreemde kunst verdoofd.

 

Die aen zyn genie gelooft,

 

Blyv' getrouw aen zyne kleuren.

 

Om uw roem op 't hoogst te beuren,

 

Dien geen laster immer krenk',

 

Zond u God een bondgeschenk,

 

Waerborgteeken van zyn zegen,

 

Uit zyn troonglans afgestegen:

 

Zie! nog glinstert voor uw oog

 

Rubens' bemelkleuren-boog.