|
| |
| |
| |
De beste liefde.
Altyd spreken wy van liefde,
Van haer zoetheid, van haer smart,
Damon; maer wat is de Liefde?
Vraeg het aen uw eigen hart.
Ach! myn hart is liefdedronken,
't Klopt voor Damon trouw en teêr;
Gy bezit het, gy beheerscht het,
Gy vervult het meer en meer.
Zeg my, Damon ('k wil het weten),
Zeg my toch wat is de Min?
| |
| |
Mint ge my, geliefde Phillis?
O, met hart en ziel en zin.
En hoe weet gy 't, lieve Phillis?
Door de vreugd, die my verrukt
In uw byzyn; door de smarte,
Die my in uw afzyn drukt.
Dus is liefde vreugd en smarte?
Liefde kan volmaekter zyn;
Dat gevoel ik, dat bespeur ik
Ja, er moet een liefde wezen,
Met zichzelven niet in stryd,
Die, als bron van 't reinst genoegen,
't Hart voor allen ramp bevrydt.
Als ik, in uw arm gestrengeld,
Aen den boord van gindsche beek,
Onder 't lommer van de wilgen,
U den eed der liefde spreek;
| |
| |
En uw zuchten en uw tranen
Tuigen van myn zoet geluk;
En een overkropt gevoelen
In den boezem vlamt en woelt,
En uw trouwe hand myn harte
Zwoegen, jagen, kloppen voelt,
Kent gy dan den hoogsten wellust,
Dan, 't geluk der Liefde niet?
Ach! dan ken ik slechts een wellust,
Die my als een droom ontschiet,
Die my zuchten baert en kwelling.
Liefde moet volmaekter zyn,
Vry van kwelling, vry van zuchten,
Als de lent haer groenen sluijer
En van de eerste roozeknopjens
Voor de Min een kransjen vlecht;
Als de nachtegael in 't loover
Weêr zyn zilvren stem verheft,
En de roeptoon van de tortel
't Hart des moeden wandlaers treft,
Die, verwyderd van zyn gade,
Smacht naer zyn getrouwe spond';
Als 't geheele ryk der schepslen
't Vol genot der liefde vond,
Visschen, vogels, dieren, planten,
Alles van haer invloed gloeit,
| |
| |
Is dan niet aen 't heil der Liefde
Gansch uw boezem vastgeboeid?
Ach! ook in der dieren wellust
Steekt een angel van verdriet:
Is er dan geen eedler liefde,
Die men zonder smart geniet?
Phillis, ja, er is een liefde,
Die by dat verlangen haelt;
By wier onbeschryfbren wellust
Elk genot der zinnen daelt:
Liefde van vereende zielen,
In den echt alleen gesmaekt;
Liefde die, nog na dit leven,
Vóór den troon der Godheid blaekt.
Spoeden wy ons ten altaer!
Liefdes hemel wacht ons daer.
|
|
Auteursrechtvrij