Nalatenschap. Dicht- en toneelstukken(1856)–J.F. Willems– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 55] [p. 55] By 's Konings komst te Antwerpen. Spant, Dichters, spant de snaer der vreugd Op 't belgisch speeltuig! heft uw zangen! Heft aen den lof van Willem's deugd - Van Willem, die ons hartverlangen In de afgebeden komst voldoet. Uw juichtoon galme langs den vloed, Die Rubens grafzerk mag besproeijen! Laet, Dichters, laet het feestlied vloeijen! 't Is of de blyde dag herschynt, Toen deze vest van onze vaderen, Door twist en tweespalt afgepynd, Den eersten Willem trouw zag naderen. [pagina 56] [p. 56] Ook hy bragt redding als zyn zoon; Ook hy verdiende 't eerbetoon, Dat hem in deze wallen wachtte, Wier rust en welvaert hy betrachtte. Des grooten Zwygers heldenbloed Vliet Neêrlands Koning rein door de aderen. Gaen we ook hem juichend te gemoet: Wy zyn de kindren van die vaderen. 't Geen de eerste Willem had bedacht, Heeft de eedle zoon tot stand gebragt, Hy strekt Bataef en Belg ten hoeder, En snoert den broeder aen den broeder. Zoo baert de tyd, na eeuwen dragt, De vrucht van 't vrygekampt verleden; Zoo erft een later nageslacht Waer de ouders lang vergeefs om streden; Zoo schiet de in schyn verdorde boom, Gelaefd door d'opgewelden stroom, Op eens zyn botten, takken, twygen, En doet zyn kruin ten hemel stygen. Wie is ons loflied meerder waerd Dan hy, de spruit van Neêrlands helden; Dan hy, die weêr te samen schaert Wat eeuwen scheidden, stormen velden? Hem danken wy ons volksbestaen; Hy voerde ons op ter gloriebaen, En schonk ons weêr den naem van Belgen. Wat zal voortaen zyn werk verdelgen? [pagina 57] [p. 57] Waer leeft een koning, hem gelyk? Waer is er ooit een vorst gevonden, Zoo wars van prael, in deugd zoo ryk, Zoo nauw aen 't vaderland verbonden? Geen toegang is tot hem ontzegd. Gy smeekt om hulp: hy schaft u regt; Gy klaegt: hy troost u, is uw rader, En waer hy weigert, is 't als vader. Hoe klein by hem, hoe arm zyt gy, Monarchen, in uw hof gevangen; Die altoos beeft voor muitery, Met wacht op wachten dekt uw gangen, Als of uw volk uw vyand was! Alleen door 't afstandpeilend glas Durft gy uw onderzaet begluren, En schuilt en schrikt in gulden muren. Neen, zoo is Neêrlands Koning niet! Geen dubble wacht moet hem omgeven; Hy wil, in voorspoed of verdriet, Te midden zyner kindren leven. Hy ademt ook een vrye lucht, Voor oproervlagen onbeducht, En voelt zich dan het best beloonen, Als wy hem onze liefde toonen. Wel toonen we onze liefde dan Dien wy voor ons geluk zien waken, Den besten vorst, den braefsten man! Voor hem moet hart en altaer blaken. [pagina 58] [p. 58] Hy heeft aen 't dierbaer vaderland Zyn krachten en zyn lot verpand: Verpanden wy hem hart en leven, Die Neêrland ons heeft weêrgegeven! Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij