Door smert en quael ‘'t wert bleeck en vael;
Want alle dinck heeft zijnen tijt, -
4
Maer dese die ick jonste draegh
En can niet leelijck werden:
Dies ick nae haer met herten jaech,
En wil daer in volherden.
Omdat sy blijft ‘eeuwigh beclijft,
Soo zal ick haer wt liefden goet -
Dienen met groot oodtmoedt.
5
't Is een Nimphe seer hoogh geacht,
Op den berghe gheseten sacht
Zy roept ons al ‘in haer ghetal;
Maer niemant haer veel liefde thoont, -
Nochtans is zy ghecroont.
6
Comt jonghmans ende dochters reyn,’ -
Seyt dees Princes verheven, -
‘Comt met my in dit lustich pleyn
Soo sult ghy eeuwigh leven.
Comt haestich voort ‘met goet accoort
Daer men d'eeuwige vreucht vervat -
En graeft nae 's hemelsch schat.’ -
[Dit lied, hetwelk gezongen werd op de wyze: Van den Cobbler, is my medegedeeld door den heer J.J. Nieuwenhuijzen, die er het volgende, ter opheldering, heeft bygevoegd: ‘Uit eene verzameling van Hollandsche en Fransche Liederen in mijn bezit, zijnde een zoogenaamd jufferboekje, gemaakt en keurig geschreven door J. Van de Graef, in 1601, tot een Nieuwjaars-geschenk voor zijne geliefde, Anna Lambrechs. - Waarschijnlijk is hy dezelfde met Mr Jan Van de Graeff, Françoysche schoolmeester, te Dordrecht, in 1611, vermeld door den heer G.D.J. Schotel in de Konsten Letterbode van 28 Febr. 1840.’]