Oude Vlaemsche liederen

[p. 461]

CCXV.
Bloemenspraek.

O zoete bloemekens van d'hoven,

U ziende moet ik roepen uit:

Hoe schoon moet zijn de Heer van boven,

Uit wien dat al de schoonheid spruit!

De zomerbloem in winterdagen

En vreest geen koude, sneeuw of wind:

Zoo moet een vrome ziel haer dragen,

Als zy haer in bekoring vindt.

De pasche-bloeme, mild in 't groeijen,

Is de eerste gifte van de lent:

Een kind moet ook in deugden bloeijen,

Zoo haest het zijnen Schepper kent.

De lelie pronkt met haer sieraden

Als Salomon op zijnen troon:

Een ziel, versierd met Gods genade,

Is nog wel duizend mael zoo schoon.

De roos, al is zy hoog in waerde,

Met regt haer dorens zijn gevreesd:

Geluk en al de vreugd van de aerde

Baren veel kwelling aen den geest.

Den Afrikaen, schoon hoog verheven,

Aen hem wordt groote stank bespeurd:

D'hovaerdigheid wil vele wezen,

Maer stinkt voor God, die 't herte keurt.

[p. 462]

7

 

O violette, als ik beseffe

 

Uw schoonheid liggend plat ter aerd,

 

Ik leer d'ootmoedigheid beseffen,

 

Die waer geluk en vreugde baert.

Aurikulaen en violieren

Zijn schoon en rieken wonder goed:

Die zich met ware deugd versieren

Stichten de minsten in het goed.

De zonnebloem om glans te ontvangen

Keert haer gedurig naer de zon:

Dus is tot U mijn zielsverlangen,

O eeuwig licht, o vreugdebron.

Veel werktuigen van Christus lijden

Toont ons de passiebloem g'heel bloot,

Opdat wy zouden t'allen tijden

Denken op zijne bittre dood.

Men ziet den Aloës maer bloeijen

Schier éenen keer in honderd jaer:

Die van jongs af in boosheid groeijen

Ach, hun bekeering is zeer raer.

De blauwe bloemkens, schoon van verven,

Die schier maer duren éenen stond,

Die leeren dat ik haest kan sterven,

Schoon ik nog frisch ben en gezond.

Uw schoonigheid, o zoete bloemen

Behaegt aen ieder mensch die leeft;

Maer nog veel meer zijn nog te roemen

De schoone lessen die gy geeft.

[Dit lied wordt in de omstreken van Gent gezongen. Met sommige der voorgaende is het een bewys, hoe zeer de bloemspraek ook de godvruchtige zielen streelt. Dergelyke liederen zyn thans nog by ons meer bekend dan de minnezangen op het zelfde thema.]