Oude Vlaemsche liederen

CCXI.
Bekeering tot Jesus.

Wilder als wild, wie sal my temmen,
Plach ick te singen vroegh en laet.
Ick heb gehoord van Christi stemme,
Hy roept my tot een andren staet.

Ick was soo wild, 't mocht aen my blijken,
Als eenen vogel vlieght in de locht;
Maer Jesus met sijne practijcken
My soetgens in sijne netten brogt.

Vry, ledigh, los en ongedwongen,
Mijn wil volghde ick overal.
Dus quam ick snel in 't slijck der sonden,
Dat ick altijd beklagen sal.

Cupido quam my te beminnen,
En te bestreelen met fenijn.
Ick geef aen Jesus nu mijn sinnen
Om te genieten sijn aenschijn.

[p. 455]

5

 

- ‘O! Heere mijn, laet my mijn sonden

 

Tot allen tijd beschreyen fijn;

 

Verlicht mijn hert, om te doorgronden

 

Die wonden swaer der ziele mijn.

O! Heer mocht ick U recht beminnen,
Uyt 's herten grond met liefde puer;
Sterck my met kracht om te verwinnen
Mijn sinnen wild en zeden stuer.

Heer Jesus, leer my mijn wil breken,
Al valt 't my somtijds hard en zwaer;
Want ick sie hier seer veel gebreken:
Dat ick met rust U volge naer.

Wilder als wild heb ick gesongen.
Nu keer ick tot Godt en sijnen throon;
Want Godes geest heeft my bedwongen,
En my getemt met g'nade schoon.

Nu dan mijn ziel, in al uw dagen
Geeft uwen bruydegom eer en lof.
Soeck Hem in deuchd reeds te behagen.
Adieu dan wereld asch en stof.

Heer Jesus, mijne recompencie,
Als Ghy komt oordeelen in den troon,
Dat ick magh hooren Uw sentencie:
‘Kom hier mijn Bruid, ontfang uw kroon.’

[Een Geestelijck Lust-hoofken (1685), in-8^o, bl. 132. Dit lied is een diergene welke tegenover wereldsche gezangen gesteld werden, en zelfs met dezelfde woorden als deze begonnen. De lezer herinnert zich nog het Wilder dan wilt, hicrvoren bl. 216 en volg. opgenomen.]